Met je haar spelen meer dan onschuldig geflirt? Haardokter legt uit: “Soms is er een ernstigere onderliggende oorzaak”

Nagelbijten of ‘skin picking’ kennen we als typische slechte gewoontes. ‘Hair twirling' of je haar om je vinger draaien hoort ook thuis in dat lijstje, hoewel het een stuk onbekender is. Wanneer is het nog onschuldig, en wanneer is het tijd om in te grijpen? 

“Er bestaan veel vormen van haardraaien”, steekt Marieke Dutré, dermatologe gespecialiseerd in haaraandoeningen, van wal. “De lichte vorm, waarbij je zacht aan je lokken draait, heeft weinig nadelige gevolgen. Je kan het inderdaad vergelijken met een slechte gewoonte of tic zoals nagelbijten. Het komt vaak voor bij stress, angst of vermoeidheid. Als het draaien eerder obsessief wordt en je ook aan je haren begint te trekken, kan dat haarverlies of -broosheid tot gevolg hebben.” 

Soms ontaardt dat onschuldige spelen met je lokken in een ernstige aandoening, genaamd trichotillomanie. “Dan begin je je haar echt uit te trekken of af te breken, waardoor er kale plekken en ongelijke stukken haar ontstaan”, legt de expert uit. “Het komt vaak voor bij kleine kinderen, hoewel we het dan nog niet als alarmerend beschouwen. Ze stoppen er meestal vanzelf mee na verloop van tijd. Het is ook niet per se een uiting van stress. Ik hoor ouders bijvoorbeeld ook vaak zeggen dat hun kind aan hun haar begint te draaien als het moe is.”

Bij oudere kinderen of volwassenen kan trichotillomanie wijzen op een impulsstoornis. “Je kan het dan moeilijk afleren, ook al probeer je het te laten. Dan is een behandeling door een psychotherapeut wél aangewezen. Zowel bij trichotillomanie als bij onschuldig haardraaien is het zinvol om op te merken wanneer je het doet, bijvoorbeeld als je zit te studeren. Door de trigger telkens op te merken zie je misschien een patroon. En eens je een patroon ziet, kan je het gemakkelijker doorbreken.”