Guga Baúl is een twijfelende (ochtend)mens: “Als ik opsta, heb ik een halfuur nodig om mezelf te kalmeren”

Wie is hij?
• 34 jaar (geboren op 3 april 1986)
• is acteur, komiek en imitator
• is de maestroloog van zijn eigen band, Studio Guga
• vanaf 25 november te zien in het nieuwe actuaprogramma ‘RIP 2020' op VTM samen met Nathalie Meskens, Jonas Van Geel en Ruth Beeckmans
• woont samen met actrice Tine Embrechts (45) in het Antwerpse. Hij heeft twee zonen, Gaston (5) en Maurice (2), en twee pluszonen Oscar (16) en Emilio (13).

“Ik word niet graag in vakjes gestopt, dus wil ik mezelf niet bestempelen als puur ochtend- of avondmens. Wanneer ik optreed, ben ik een gedwongen avondmens. Als ik pas om 22.30 uur geprogrammeerd sta, heb ik het daar lastig mee. Ineens krijg je nog een shot adrenaline waardoor je achteraf niet meteen kan slapen. Maar mijn goesting om op te treden is groter dan mijn afkeer voor dat late uur.” 

“Optreden is als een gembershot drinken in de vorm van een applaus van tweeduizend man. Het is verslavend. Een volledige zaal die een van jouw nummers luidkeels meezingt lijkt me het summum van artistieke bevrediging. Maar idealiter begint een show voor mij al om 19 uur, zodat de adrenaline is uitgewerkt om 22.30 uur. Je hoort het, rock-’n-roll ben ik niet. Nooit geweest, eigenlijk. Mocht er voor mij een groupie komen staan die haar beha uittrekt, zou ik zeggen: ‘Doe dat maar snel weer aan meisje, je go nog e koede vangen’. Vertaling: je gaat nog kou vatten’.” (lacht)

“De laatste vijf jaar waren de meest hectische uit mijn leven. Ik ben opgegroeid als enig kind en ging op korte tijd van jarenlang alleen zijn naar een nieuw samengesteld gezin van zes personen, van wie iedereen ook nog eens een verschillend energielevel heeft. Tegelijkertijd begon mijn carrière vorm te krijgen. Overdag deed ik ‘Tegen De Sterren Op’, ’s avonds trad ik op met mijn eigen show en ’s nachts werd ik wakker geschreeuwd door de kinderen. Ik was gewoon op. Nog altijd voor een stuk, al ben ik dankbaar voor alles.” 

“Maar er is beterschap op komst. Ik ben onlangs geopereerd aan het tussenschot in mijn neus en daardoor kan ik al een pak beter ademen. Die operatie heeft me gedwongen om opnieuw een rustpunt te vinden. Tine is toen ook ’s nachts opgestaan om me alle rust te geven om te herstellen. Ze is een vrouw uit de duizend. We ondersteunen elkaar als de ander er even door zit.”

“Ik denk dat mijn gejaagdheid ook veel te maken had met het feit dat ik nooit door mijn neus kon ademen. Ademen is heel belangrijk, en ik kon het heel mijn leven alleen door mijn mond. Het is een erfelijk probleem, mijn vader is er ook aan geopereerd.”

“Als ik opsta, heb ik een halfuur de tijd nodig om mezelf te kalmeren. Ik doe eerst aan kundalini-yoga om terug in contact te komen met mijn lichaam. Ik pas ook dikwijls de Wim Hoff-methode toe, dat is een serie van drie ademhalingsoefeningen die eindigt met mijn adem anderhalve minuut inhouden. Daarna neem ik een koude douche om mezelf te resetten. Hoe mottig ik me ook voel, daarna voel ik me minstens 20 procent beter.” 

“Ik doe ook aan intermittent fasting, wat wil zeggen dat ik ’s morgens niet eet. Ik probeer zo gezond mogelijk te leven, al zegt Tine me wel eens dat ik te streng ben voor mezelf. Het obsessieve moet eruit. Zo had ik gisteravond zin in frieten, maar dan denk ik aan hoe mijn maag de hele nacht zou sudderen en doe ik het niet. Lijf en geest zie ik als twee aparte dingen. Zo is mijn lijf misschien moe, maar mijn geest is zo sterk dat ik alles wel lang kan volhouden.”

“Tine is ’s morgens geen babbelaar, en dat is vervelend, want ik ben dat wel. Na het opstaan moet ik dus nog even noodgedwongen zwijgen. (lacht) Ik praat liefst zoveel mogelijk, ook over mijn gevoelens, om ze te kunnen plaatsen. Ik wil ze kunnen benoemen en erkennen. Dat interesseert me enorm. Ik hoor dikwijls dat dat mijn vrouwelijke kantje is, ja. Wat grappig is, want Tine heeft net mannelijke componenten in haar karakter.”

“Hoe erg de coronacrisis ook is voor de cultuursector, en hoe hard het financieel ook voor ons is, het heeft me doen beseffen hoe graag ik mijn job doe, en tegelijkertijd dat ik geen drie projecten op hetzelfde moment meer wil doen. Maar ik mis het enorm: het publiek, een goede vriend eens kunnen vastpakken. Die mannelijke energie, zoals je die hebt onder vrienden. Gelukkig zijn de oudste zonen van Tine knuffelaars. Als we elkaar eens goed vastpakken, kan ik er weer tegen.” 

“En onze jongere zonen, tja… Ik denk soms dat ze zoveel wakker worden door de stress overdag. Ze moeten al zoveel: naar school, bij de oma, naar ons huis aan zee, terug,… Ik neem hun nachtelijke huilbuien soms op via mijn telefoon. (Laat een fragment horen.) Kan je dat geloven? Die huilbuien ga ik hun op hun 18de verjaardag toch echt wel cadeau doen!” 

Styliste Linda Van Waesberge neemt elke ochtend een foto van de zonsopgang: “Ik ben al 10 jaar vrijgezel, maar nooit eenzaam”

Koen De Poorter verkiest de vroege uren van de dag, ook op nieuwjaarsochtend: “Een nieuw jaar beginnen tussen de koeien in de mist: zalig”

VRT-correspondent Björn Soenens aan de vooravond van de Amerikaanse verkiezingen: “Ik heb elke keer weer moeite om afscheid te nemen van de nacht”