Schrijfster Corinne Heyrman werkt aan eerste poëziebundel in Huis van de Dichter

Het Huis van de Dichter was tot begin 2009 de woning van Gwij Mandelinck, oprichter, bezieler en organisator van de Poëziezomers van Watou. Sinds februari 2018 wordt het Huis van de Dichter zestien weken per jaar opengesteld als residentie voor auteurs. “Voor Corinne is schrijven en maken een manier om verbinding aan te gaan met de maatschappij. Ze noemt het zelf ‘met de omgeving werken’. In haar werk betrekt ze reële verhalen en zoekt daarin naar een abstractie of poëzie. Voorafgaand aan elk project houdt ze interviews, probeert de verschillende perspectieven op een bepaald onderwerp te bevragen”, zegt Peter De Roo van het Huis van de Dichter.

Aan de opleiding Woordkunst van het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen studeerde Corinne af. “Daar leerde ze zowel schrijven, op het podium staan als radio maken. Ze beoefent die drie manieren van verhalen vertellen nog steeds. Deze zomer gaat ‘Toen mijn vader nog mijn moeder’ was op Pride Amsterdam in première, over veranderingen in gender en seksualiteit. Op podcastgebied werkte Corinne bij Radio Begijnenstraat in de gevangenis van Antwerpen. Qua literatuur komt Corinne op 10 mei uit met haar debuutroman ‘Het begin en zijn oneindigheid’ bij De Arbeiderspers. Een poëtisch onderzoek naar de verschillende gezichtspunten van een psychische kwetsbaarheid, op de rand tussen fictie en non-fictie.”

Tijdens haar residentie in Watou wil Corinne aan nieuw werk beginnen. “In een genre dat voor haar nieuw is: de poëzie. In het Huis van de Dichter zal ze aan haar eerste bundel werken, met als titel ‘Jassen voor beginners’. Die titel kwam ze tegen toen ze in hoge coronatijd op zoek ging naar een hobby en dit één van de opties in het plaatselijke naaiatelier was. De gedichten zullen niet over naald en draad gaan, maar over grensgebieden. Corinne is Vlaams, maar woont nu al vier jaar in Eindhoven. Dichter naar de grens toe komt ze in dorpen waar men juist heel erg vasthoudt aan hun identiteit; de Nederlandse of de Belgische, afhankelijk van welke kant van de grens”, legt Peter uit. “Corinne schrijft graag over dingen we niet zeker weten, over twijfel en de vele paradoxen die het leven bevat. Bijvoorbeeld dat een verschijnsel zoals hoop aan de ene kant heel positief kan aanvoelen en aan de andere kant een smerige valstrik kan zijn. De bundel wordt een roadtrip door een tussengebied, een determinatie van het niet-weten. Ze zal haar onderzoek beginnen in Watou, dat ook een tussengebied is van Franstalig en Nederlandstalig, van België en Frankrijk, van kunstzinnig en landelijk, en daarom dus het uitgelezen vertrekpunt.”