Vijf jaar effectief voor vrouw (28) die stiefzoontje (3) doodsloeg: “Er blijven alleen maar verscheurde levens achter”

Sinds het begin van 2015 verbleven Rosa en haar partner samen in Peer. Ze hadden elk één kindje uit een vorige relatie en zijn samen ouders van een dochtertje. De jonge vrouw voelde zich in die periode erg down. “Ik was nog niet zo lang voordien bevallen en zat vol negatieve gedachten. Ik vroeg me af waarom alles in mijn leven fout liep en niemand naar mij luisterde. Zo was ik uit het niets boos geworden op de kinderen.” Toen het jongetje moeilijk deed bij het eten, ontplofte de vrouw. “Ik heb hem vijf à zes keer geslagen in de buikstreek. Hij viel telkens, maar stond weer recht en huilde hard.”

Rond 17.30 uur kwam de partner van Rosa even naar huis om te douchen. Op dat moment lag zijn zoon al met zware verwondingen in bed, maar de man ging net die dag niet kijken in de slaapkamer. Toen hij weer vertrok, besefte Rosa wat ze had gedaan. “Het was alsof ik plots wakker schoot en niet wist wat er was gebeurd. Ik besefte dat ik iets moest doen, maar had de kracht niet om te handelen.” Uiteindelijk verwittigde de vrouw de hulpdiensten en haar man. “Ik bleef maar hopen dat het goed zou komen. Nu kan ik de klok niet meer terugdraaien.”

De vader van het jongetje probeerde hem nog te reanimeren, de hulpdiensten namen vervolgens over. Helaas zonder resultaat. In het ziekenhuis merkte een arts op dat de peuter overal blauwe plekken had en er inwendige bloedingen waren. Na een autopsie werd de vrouw voorgeleid bij de onderzoeksrechter en aangehouden. Ze bleef evenwel alles ontkennen, sprak over een val en bekende uiteindelijk pas op 8 november dat jaar vanuit de gevangenis aan haar man dat ze het jongetje die bewuste dag al veel vroeger geslagen had. “Als ze meteen gehandeld had, had het zoontje nog gered kunnen worden”, onderstreepte de procureur.

De vrouw stond terecht voor het aanbrengen van slagen en verwondingen met de dood tot gevolg. De intentie tot doden was volgens het openbaar ministerie niet van toepassing. “Ze had tijdens het onderzoek geuit dat ze op dat moment het jongetje zag als een verpersoonlijking van al het kwaad waarmee ze in haar leven werd geconfronteerd. Ik veronderstel dat er toen stevig geweld is gebruikt”, stelde de procureur, die acht jaar cel vorderde. 

De ex-partner van de vrouw stelde zich samen met enkele van zijn familieleden burgerlijke partij en krijgt zelf een schadevergoeding van 40.800 euro. “Hij heeft het meest tragische meegemaakt wat in een mensenleven mogelijk is”, opperde zijn advocaat. De man zelf gaf aan dat Rosa nooit dezelfde liefde toonde ten opzichte van haar stiefzoon als voor haar eigen kinderen. “Hij leeft onterecht met een schuldgevoel, omdat hij die dag niet ging kijken in de slaapkamer.”

Vandaag werkt de vrouw vijf dagen per week in een fabriek. Tijdens het weekend zit ze thuis en zoekt ze afleiding bij vrienden en familie. Ze volgt een behandeling bij een psycholoog en heeft geen relatie. Haar zoon mag ze om de twee weken zien, haar dochtertje (dat ze met de vader van het overleden kindje had) woont in de VS en ziet ze alleen via filmpjes. Haar advocaat Philip Daeninck benadrukt dat in deze zaak alleen maar verscheurde levens achterblijven. “Mijn cliënte had het gezin waar ze van droomde en dat is door haar toedoen weggeglipt.” De onmiddellijke aanhouding werd niet bevolen. Wel moet de vrouw de publieke vordering van ruim 15.000 euro betalen.