“Dit is begonnen als een manier om mezelf en de stad op te beuren, werd al snel opgepikt door een heleboel mensen. Met mijn krabbels bleek ik mensen hoop te geven of tenminste eventjes een glimlach op hun gezicht te toveren. Daarom doe ik dit”, zegt Laura op de blog Ontsmette Pennen, een schrijfproject van leerlingen en leerkrachten van het Bernarduscollege Oudenaarde.

“Het gaat me niet om mijn ego of om het promoten van literatuur. Het is voor mij gewoon een kanaal om mensen te kunnen raken. Ik voel me vereerd dat ik lichtpuntjes kan rondstrooien voor anderen. Niet alleen hou ik er enorm van om mijn optimisme uit te delen, het is het ook voor mezelf therapeutisch. Ik voel me niet meer alleen, we zijn nu samen alleen. En alles komt goed”, besluit de krijtdichteres.