Julia (108), het oudste kerstekindje van ons land, viert feest: “Maar mijn familie moet wel voorzichtig zijn met die corona”

In haar kamertje in woonzorgcentrum Ter Luchte in Ruddervoorde bij Oostkamp zit ze nog altijd fier als een gieter, want ondanks haar 108 jaar is Julia nog helder van geest. Kleindochter Eva komt net bij haar op bezoek. “Oma slaapt wel vaak, maar ze ze weet nog perfect waar haar kleinkinderen mee bezig zijn”, vertelt ze. “Zo weet ze dat ik een eigen zaak heb en drukt ze me altijd op het hart om daar goed voor te zorgen. Ze vraagt ook altijd hoe 't in de ‘commerce’ is (lacht).”

Julia was de jongste van drie kinderen. Heel haar jeugd heeft ze doorgebracht in Ruddervoorde en niet ver van haar deur woonde haar toekomstige man, Michel Maes. Ze trouwden en kregen samen vijf kinderen. Michel startte met werken in brouwerij De Gomme en enige tijd later besloot hij zelfstandig bierhandelaar te worden. Daardoor verhuisde het koppel naar Heist. Michel en Julia bleven er 32 jaar wonen. “Ze heeft zelf ook altijd haar eigen ‘commerce’ gehad", vertelt Eva. “Ze was een harde werkster.”

(lees verder onder de foto)

Julia verloor in 1996 haar man, en later moest ze ook nog drie kinderen en een kleinzoon afgeven. “Maar de familie komt vaak op bezoek. Dat doet deugd", vertelt ze. “Tussendoor kijk ik graag tv en nog het liefst van al de koers.” Niet alleen voor het wielerspektakel, zo blijkt, maar vooral ook voor de landschappen. Ook het nieuws volgt ze nog op de voet. En daar is het onderwerp corona nooit ver weg. “Ze drukt ons altijd op het hart om voorzichtig te zijn en niet te veel te komen”, zegt kleindochter Eva. “Ze zegt dan ‘Zorg goed voor jezelf’. Ja, oma Julia is zich heel bewust van de crisis. Ze heeft het er moeilijk mee.”

Hoewel je zou verwachten dat de feestperiode voor een kerstkindje als Julia een tijd is om naar uit te kijken, vindt ze dat tegenwoordig wat minder. “Het kan soms wel heel druk zijn... Iedereen wil dan op bezoek komen. Maar ik geniet er ook wel van.” Als mama bakte Julia hoogstens wat pannenkoeken op kerstdag. “Later gingen we met de hele familie op restaurant, toen mijn zoon Germain uitbater was van een zaak. De laatste keer dat we dat deden, was toen ik honderd werd.” Met zeven kleinkinderen, zeventien achterkleinkinderen en drie achterachterkleinkinderen is dat tegenwoordig haast niet meer te organiseren. “Nu doen we aperitief met taart”, glimlacht Eva. 

Hoe ze het klaarspeelde om zo oud te worden? Door altijd gezonde boerenkost te eten. “Geef mij maar boterhammen met boerenhesp, ‘keirepap’ (een streekgerecht met karnemelk, red.) of hutsepot met groenten. Alcohol heb ik maar weinig gedronken. Doe mij maar bruin tafelbier of water.” Komende maandag, twee dagen na haar verjaardag, gebeurt dat feestje in het woonzorgcentrum, waar ze woont sinds haar 99ste. “Ach, ik ben verbaasd dat ik al zo oud ben geworden.”