Nieuw boek brengt hulde aan vergane glorie van VG Oostende

In het begin van vorige eeuw was het al VGO dat de klok sloeg. Het overkoepelende Van Neste Genootschap, een verwijzing naar de toenmalige oprichter van de stadsscholen, werd in 1905 boven de doopvont gehouden. Binnen die koepel had je onder meer een turn-, atletiek- en toneelvereniging. In 1907 ontstond de voetbalclub, een jaar later sloot de club zich aan bij de voetbalbond. “Eigenlijk is het toevallig dat ik mijn boek 110 jaar later op de markt komt”, glundert VGO-fan Kristof Naessens. “De clubgeschiedenis heeft me altijd geïntrigeerd. Mijn grootvader ging bijvoorbeeld altijd naar de matchen kijken en vervolgens pikte ook ik de matchen mee. Het is eigenlijk doodzonde dat er van die andere Oostendse clubs, zoals SK en Hermes, zo weinig bewaard is gebleven. Dat mocht met VG niet gebeuren.”

Kristof interviewde oud-spelers, nabestaanden en fans, sloeg zijn tenten op in de archieven van de bibliotheek en heemkring De Plate, en mocht menig privécollectie uitpluizen. “Om verhalen en statistieken zo compleet mogelijk te hebben, moest ik bijvoorbeeld artikels uit Franstalige, nationale en lokale kranten samenvoegen. Het was een hels karwei: sommige krantenartikels spreken elkaar zelfs tegen. Om aan foto’s te geraken, kon ik terecht bij de heemkring, maar ook bij de dochters van de befaamde fotograaf Maurice Anthony. De foto’s die hij maakte zijn ongelooflijk gedetailleerd.” 

Er staan ook knappe anekdotes in het boek. Over de ‘Oostendse Entente’, een ploeg samengesteld met spelers van VGO en rivaal ASO, die het opnam tegen onder meer Anderlecht en Standard. De beladen stadsderby’s. Of foto’s van het stadion Armenonville, een benaming die Leopold II gaf aan een stukje van het Maria-Hendrikapark. Ook de befaamde paastornooien komen aan bod.

In 1981 fuseerde VG Oostende met AS Oostende tot het KVO van vandaag. Maar in 1982 nam de club onder impuls van gedoodverfde végisten een doorstart. In 2013 ging het ‘nieuw véégéé’ echter failliet. Liefhebbers van Oostendse geschiedenis hebben alvast een ferme kluif aan het boek - je moet niet per se van voetbal houden om van de uitgave te genieten. “In 1958 bracht John Boussy een jubileumboek uit, in 1995 presenteerde Ronny Peuteman ‘KVO Story’. Maar die boeken zijn haast niet meer te vinden. Ik heb bijvoorbeeld het jubileumboek per toeval kunnen kopen op een rommelmarkt. Ik heb het geluk mijn boek te kunnen aanvullen met correcties en extra fotomateriaal. Kijk, het is onvoorstelbaar hoeveel items, zoals bekers en truitjes, verloren zijn gegaan. Zo werd het lokaal van VG in het stadscentrum gebombardeerd tijdens de Tweede Wereldoorlog. Maar ook privécollecties werden spijtig genoeg ‘wegverdomd’. Neem nu de truitjes van de getalenteerde Wilfried Puis: na zijn overlijden belandden àl zijn shirts in de vuilbak. Zonde.” 

Is er in Oostende vandaag nog ruimte voor een extra voetbalploeg, naast KVO en Fusion? “Daar ben ik altijd al van overtuigd geweest”, zegt Kristof, die al meermaals probeerde om een nieuw VGO op te richten. “Maar dat werd van hogerhand steeds tegengehouden omdat er zogezegd geen plaats is. Maar als je elke vierkante meter volbouwt, zal er natuurlijk nóóit plaats zijn. Het befaamde Mispelplein was nochtans ideaal voor een voetbalclub, maar daar komt een kinderopvang. Zonder kantine kan een kleine ploeg niet overleven. Steden die qua grootorde te vergelijken zijn met Oostende, zoals Roeselare en Kortrijk, hebben twee gedragen clubs op niveau. Brugge telt naast Club en Cercle zelf nog meer teams, zoals Sint-Joris, Jong Male en Eendracht. Waarom zou dat dan niet kunnen in Oostende?” 

Het boek ‘De rood-gele geschiedenis van stamnummer 31' kost 15 euro plus eventuele verzendkosten. Bestellen kan via boekvgo@hotmail.com.