"Eerste zomer goed verlopen"

Een grijze dag kondigt zich aan boven het strand van Oostende. Hoofdredder Jonathan Devos (28), geboren en getogen in de badstad, bereidt de dag zoals een ander voor in zijn bureau in het Stedelijk Zwembad langs de Koninginnelaan.


Na maar liefst 32 zomers als hoofdredder te hebben gewerkt, nam Gino Bentein vorig jaar afscheid van de functie. Jonathan werd opgezadeld met de zware taak om zijn werk verder te zetten. "Ik had onder Gino veel nieuwe ideeën die ik verwezenlijkt wou zien. Nu ik hoofdredder ben, begrijp ik waarom deze niet altijd te verwezenlijken zijn. Natuurlijk heeft Gino zijn werk schitterend gedaan. Anders zou je geen 32 jaar hoofdredder blijven."


Jonathan begon zijn carrière als redder in 2005 onder de hoede van Gino. "Vanaf 2007 begon bij mij de ambitie te borrelen om het tot hoofdredder te schoppen", vertelt Jonathan die buiten de zomer als bewakingsagent werkt in het AZ Sint-Damiaan in Oostende. "Ik heb stilletjesaan gewerkt aan de weg naar boven." In januari van dit jaar schopte Jonathan het tot verantwoordelijke in het praktijkcentrum van de Oostendse reddingsdienst. De weg naar de functie van hoofdredder lag open. Deze zomer kondigden in totaal 159 jobstudenten zich aan om onder leiding van Jonathan de strandtoeristen een veilige strandvakantie te bezorgen. De strandreddingsdienst is op die manier een van de grootste stadsdiensten in Oostende. "Mensen die niet vertrouwd zijn met de kust, kunnen niet altijd inschatten hoe moeilijk onze job is", zegt hij. "Het bewaakte deel van het strand van Oostende is bijvoorbeeld 3,8 kilometer lang (de totale Oostendse kustlijn bedraagt zo'n 6,5 kilometer, red.). Per dag werken 37 redders over deze lengte, goed voor één redder per honderd meter. Als je weet dat in een zwembad van 50 meter drie redders aanwezig zijn, hebben we onze handen meer dan vol."


Ondanks de moeilijke taak die de reddingsdienst te vervullen heeft, blikt Jonathan meer dan tevreden terug op zijn debuutjaar als hoofdredder. "Ik heb erg veel bijgeleerd. Belangrijk daarbij was ook de feedback van mijn redders zelf. Waarvoor mijn dank. Al bij al was het een rustige zomer. We hebben een mooie maand juli meegemaakt, met de 18de als topdag. Toen was het 35 graden en trokken 25.000 à 30.000 toeristen naar ons strand. Augustus viel letterlijk in het water. Dat heeft me echter toegelaten om in mijn 'inloopjaar' achterstallig papierwerk te vervullen én wat dingen bij te sturen. Zo kampte Oostende in de maand juli met het hoogst aantal verloren gelopen kinderen langs de kust: 131. Deze verloren gelopen kinderen moeten natuurlijk teruggevonden worden, maar het mag onze job niet overheersen. Er is dan ook nog wat werk aan de procedure die in zo'n gevallen in gang treedt. Een van mijn taken is meekijken waar we verbeteringen kunnen aanbrengen en daar had ik deze maand de tijd voor."

Ondanks een kalme maand redde Jonathan begin augustus wel het leven van een man die in nood verkeerde in een onbewaakte zone. "Zwemmers moeten eindelijk gaan beseffen dat ze daar weg moeten blijven", zucht hij. "Het doet ons tijd verliezen, die we misschien nodig hebben voor interventies in de bewaakte zones." Jonathan hoopt volgend jaar opnieuw aangesteld te worden door het stadsbestuur.


Hij roept studenten uit de buurt van Oostende op om een opleiding te volgen als redder. "De leuze van onze opleiding luidt 'A job so hot it's cool'. Als je ooit redder bent geweest, vergeet je dit nooit. Bovendien maak je soms grappige dingen mee. Toen ik nog gewoon redder was, gaf ik kinderen graag uitleg over de lokale fauna en flora. Zo nam ik bijvoorbeeld een kwal vast en vertelde hoe een kwal 'zwemt' door het water en zijn voedsel opneemt. Plots kwam op een dag een jongetje van zo'n 5 jaar naar mij toe. Hij vroeg me op een hilarische manier: 'Meneer de redder, waarom mag mijn oma niet met haar hondje op het strand wandelen, maar jij wel met jouw kwal?'. Hilariteit alom natuurlijk."

Een laatste woordje wil Jonathan nog richten tot zijn vriendin die onder zijn leiding als redder werkte. "Dat was niet gemakkelijk", lacht hij. "Zeker omdat ik werk en privé strikt gescheiden wilde houden. Dat leverde soms spanningen op. Maar in september trekken we samen op reis. Dan hebben we eindelijk weer tijd voor onszelf."


De reddersopleiding duurt in totaal zeven maanden. Twintig weken lang krijgen de deelnemers elke zaterdag fysieke training, vijf weken lang wordt op zaterdag theorie gegeven. De opleiding kan gevolgd worden in Oostende, Brugge, Kortrijk en Koksijde. Meer informatie staat op de website: www.redderaanzee.wobra.be.