Na de tweede verkenning op Japanse bodem stond Wout van Aert de pers te woord. Hoe voelt hij zich, na die fantastische Tour en directe oversteek? “Ik voel me beter dan verwacht. Ik was natuurlijk zondagavond heel moe, maar ik heb goed kunnen slapen op de vlucht. De aanpassing is goed meegevallen. Ik had verwacht dat ik vermoeiender ging zijn. Het was een beetje surrealistisch eigenlijk, dat laatste weekend in Frankrijk. Twee keer winnen en dan vertrekken richting Japan. Goed wel om de decompressie tegen te gaan - meteen de focus op de Spelen. Maar mijn winning mood is uiteraard goed. Dat geeft natuurlijk vertrouwen dat ik het kan afmaken.” 

Zaterdag is de wegrit, woensdag de tijdrit. “Ik focus me eerst volledig op zaterdag. Als je ziet hoe goed ik herstelde in de Tour, dan gaan die drie dagen zeker voldoende zijn om opnieuw top te zijn in de tijdrit. Beiden zijn combineerbaar, beiden zijn een groot doel.” Voor de wegrit schuift Van Aert fenomeen Tadej Pogacar naar voor. “Maar ik zal wel een van de favorieten zijn, zeker? Of ik vrees dat ze naar België gaan kijken? Neen, maar we moeten daar wel rekening mee houden. Dat lijkt me maar logisch en het zou niet de eerste keer zijn.” 

Ook Remco Evenepoel wil zaterdag oogsten. Hoe zit het met de rolverdeling? “We hebben allebei een beschermde rol. Remco zal op de Mikuni Pass zeker niet moeten wachten op mij. Als hij daar met de besten meekan, is dat enkel in de ploeg zijn voordeel. Ben ik er dan nog bij of toch ergens in de buurt, is er een grote kans dat we het afmaken. Dan is het kwestie om het goed aan te pakken. Maar voor mijn eigen winstkansen zal het belangrijk zijn dat ik goed over die Mikuni Pass geraak.” 

Vier dagen later is dus de tijdrit. “Procentueel heb ik daar meer kans om te winnen. Je hebt meer in de hand. Met een goede voorbereiding en goede benen kom je automatisch al ver. Al is het parcours in principe net iets te zwaar. Had ik het zelf mogen tekenen, had het wat vlakker gemogen. Het is zeker niet vergelijkbaar met de tijdrit in de Tour. Wie daar mijn grootste concurrenten zijn? Roglic, Evenepoel, Dennis zijn alle drie een beetje een vraagteken hoe goed ze zijn. Ganna zit dan weer in dezelfde situatie als mij - in principe is het parcours net iets te zwaar. Maar de winnaar zal geen verrassende naam zijn.” En Van Aert heeft een kleine, niet onbelangrijke bondgenoot: “De hitte is geen rivaal. Ik kan daar goed mee om. Sommige jongens zullen erdoor zakken.”