Na de 1-0 dinsdag tegen Argentinië wonnen de Lions op Pitch South van het Oi Hockey Stadium in een verzengende hitte ook hun tweede oefenpot tegen gastland Japan. Na twee keer drie kwartier werd het 3-0. De Kerpel, De Sloover en Hendrickx (op strafcorner) scoorden. België legde een rustig meesterschap aan de dag. Dat gebeurde andermaal zonder aanvaller Tom Boon, nog steeds herstellend van een scheur in de kuit. Na afloop trainde Boon niet mee met de groep, wel individueel. 

“Zijn blessure evolueert gunstig”, gaf coach Shane McLeod een korte update. “Al zal ze nog wel enige impact op hem hebben voor de eerstvolgende wedstrijden. Zoals je ziet begint hij goed te bewegen, maar hij zit nog niet aan hetzelfde hockeyvolume als de rest van de groep. Doel is om hem in zijn beste conditie te krijgen voor de finale fase van het toernooi. Maar hij zal zeker ook al spelen in het eerste deel.” In die zin leek McLeod nu toch plots de deur op een kier te zetten voor zaterdag. “We geven het nog een extra dag om die knoop door te hakken. Al is de kans toch reëel dat Thomas (Briels, red.) opnieuw in actie komt.” 

Kregen wel al groen licht: Kina en Charlier, die wat sukkelden met de hamstrings. “Zij zijn inzetbaar.” Niemand binnen de spelersgroep die zich overigens grote zorgen maakt om Boon. “We hebben het volste vertrouwen in hem. Maar hij mag het ook niet forceren om té snel terug te keren”, vindt ‘vlaggendrager’ Felix Denayer. Dat zal niet gebeuren, denkt Nicolas De Kerpel, man van het eerste doelpunt: “Áls Tom terugkeert, staat hij er meteen, weet ik uit ervaring. Ik ben er van overtuigd dat hij, eenmaal aangesloten, een geweldig toernooi zal spelen.”

Zaterdag wacht dus al meteen de clash tegen Nederland. Gevolgd, twee dagen later, door een nieuw topduel tegen Duitsland. “Twee titelfavorieten. Best pittig dus, om mee af te trappen”, zegt Denayer. Maar volgens McLeod zijn z’n Lions klaar. “Ready for a big start. Uiteraard zullen we pas tegen Nederland weten waar we precies staan. Maar ik ben zeer blij met het werk dat we sinds het EK hebben geleverd. We zitten in de juiste ‘mindset’. De staf heeft daar mee voor gezorgd. Korte wedstrijdjes en trainingsessies: it was all part of it. Op het moment dat ze er zin in kregen, mochten ze er mee stoppen. (lacht) Het wakkerde de honger en de gretigheid aan. Mijn spelers zijn nerveus en opgewonden. Maar niet in die mate dat het energie vreet. Die modus sparen we op voor de finale.” 

Progressief sterker worden: het is, zoals op élk groot toernooi, ook nu dé missie van de Red Lions. “Stappen zetten, ons niveau geleidelijk aan opkrikken en groeien”, legt Denayer uit. “Op dit moment zitten we misschien maar op 80%; maar dat is goed. Mochten we nú al 100% zijn, zou het moeilijk worden om nog te focussen op de dingen die beter moeten. Tegen de kwartfinales moeten we op ons allerbest zijn. Dan worden de resultaten ook écht belangrijk. Omdat we uitgaan van het principe dat, als we ons beste niveau halen, we dan iedereen kunnen verslaan.”

Waarmee Denayer het belang van de confrontatie met Nederland geenszins wil devalueren. “We willen absoluut winnen en snijden de wedstrijd aan alsof het een finale betrof. Dat doen we met elke match op de Olympische Spelen. Als speler reken je niet te veel. Misschien doet de staf dat wel, maar in topsport weet je dat dat doorgaans weinig zin heeft. We weten namelijk niet hoe het er in de andere poule aan toe zal gaan. We moeten ons vooral concentreren op ons eigen spel.”