Mee op de eerste rij in de kantine, zijn beste vriend Bert Misplon. Ze kennen elkaar al 17 jaar. “Bashir had gezegd dat hij van de warmte geen last zou hebben”, zegt Misplon, “maar wel van de luchtvochtigheid in Sapporo, de stad in het noorden waar de marathon plaatsvindt. Het bleef dus afwachten hoe zijn wedstrijd zou verlopen. Hij heeft het echt gewéldig gedaan. Ik had gegokt op een top 8 voor hem, en gehoopt op een top 3. Dat hij die medaille heeft, is zo keihard verdiend.” Meer dan verdiend, blijkt uit zijn levensverhaal.