Estafettetijd. Als journalist weet je dan: de competitie zit er bijna op. Nog even volhouden. En dat is ook zo voor de meeste atleten: hun individuele races zijn gelopen. Alles wat er nu nog bijkomt, is een bonus.

Niet zo op de Spelen in Tokio, waar niets is zoals gewoonlijk. World Athletics vond het een goed idee om op dag één al een aflossingsproef te programmeren: de 4x400m gemengd. Een discipline die z’n olympische vuurdoop kent.

Voor een land als België is dat een catch 22, want wie stel je op? Jonathan Sacoor, Kevin Borlée en Cynthia Bolingo moeten alle drie nog individueel lopen. De ene met al wat meer ambitie dan de andere. En ze zijn ook nog van groot belang voor de Belgian Tornados en de Belgian Cheetahs.

En dus kozen coaches Jacques Borlée en Carole Bam voor een onuitgegeven kwartet: Alexander Doom, Imke Vervaet, Camille Laus en Jonathan Borlée, die sinds 7 maart niet meer in competitie is uitgekomen. “Ik heb nog altijd last aan m’n pees, maar ik heb aanvaard dat ik me geen honderd procent meer zal voelen. Ik bijt wel op m’n sjiek.”

Het was Borlée niet aan te zien dat hij afzag. Camille Laus lanceerde hem in vierde positie en als een speer snelde hij in een nieuwe Belgische recordtijd (3:12.75) naar de derde plek. Dat volstond. High five. Klus geklaard.

Nog geen tien minuten later kwam het nieuws dat de VS, dat de reeks won, eruit lag. Net als de Dominicaanse Republiek, dat tweede werd.

Jonathan Borlée keek er niet van op. “Ik wist het al tijdens de race. Ik had gezien dat de Amerikaanse buiten de wisselzone stond. En de Dominicanen stelden zich ook niet juist op. Daarom heb ik in de slotmeters ingehouden. ’t Was al binnen.”

Exit de VS en exit de Dominicaanse Republiek. Meteen twee kandidaten minder voor het podium. De Belgen, die met de vijfde tijd in de finale staan, ruiken een stunt.

“Sterke landen die uitvallen, dat hoort bij de aflossingen”, zei Laus. “Vandaar: in de finale is alles mogelijk. We gaan er niet aan beginnen met het idee van vierde, vijfde of zesde te worden. Neen, we gaan voor een medaille.” Ook Jonathan Borlée sluit niks uit: “Alles ligt open. Maar het zal een strijd vanjewelste worden en het minste foutje is fataal.”

Vraag is welke strijders Borlée en Bam — B&B — straks de arena in sturen. Cynthia Bolingo? De medische dienst zette alvast het licht op groen. Ze heeft geen last meer van de verrekking aan haar hamstrings van tien dagen geleden. Maar, zo meldt Bam: “Cynthia moet het zelf voelen.”

“Ik zou het Cynthia totaal niet kwalijk nemen indien ze niét loopt”, zegt Jonathan Borlée. “Want als ze op haar best is, kan ze misschien de olympische finale van de 400m halen.”

En wat met Kevin Borlée, de kampioenschapsloper bij uitstek? Zondagochtend al staan de reeksen van de 400m op het menu, dat is heel kort dag. Of het moet zijn dat hij zijn individuele kansen opoffert voor de relais mixte.

Tegelijk heeft België een beetje het raden naar wat de andere landen gaan doen. Heeft Jamaica zijn beste lopers gespaard voor de finale of niet? Gaan de Polen, Nederlanders en Groot-Brittannië hun strategie bijstellen?

Het belooft een boeiend schaakspel te worden.

Dag twee. Alweer estafettetijd. Laat maar komen. De Spelen moeten nog begínnen..