Vrouwen vertellen waarom ze niet in het huwelijksbootje willen stappen

Wanneer het op trouwen aankomt, is er geen goed of fout antwoord - al raden we aan niet voor een volle kerk 'nee' te zeggen - en kiest iedereen uiteraard wat het beste voor hen is. "Steeds meer mensen maken de bewuste keuze om single te blijven," vertelt Antonia Hall, psycholoog en relatie expert aan Bustle. 

7 vrouwen vertellen waarom zij bewust niet willen trouwen. 

"Ik ben op een normale manier opgegroeid, in een heel gelukkig gezin. Al kende ik veel vrienden waarvan hun ouders gescheiden waren. Later zag ik vaak hoe vrienden bedrogen werden of zelf vreemdgingen. Dus het idee dat iemand voor altijd met dezelfde persoon samen blijft, zit er bij mij niet in. Ik respecteer het huwelijk en de mensen die hiervoor kiezen, maar voor mij is het niet meer dan een titel. Ik trouwde bijna, enkele jaren terug, maar het gevoel dat ik voor altijd vast zou hangen aan iemand maakte me bang. Achteraf gezien ben ik blij dat het niet gebeurde. Ik zou me eerlijk gezegd wat geschaamd hebben om te trouwen, omdat het zo tegen mijn overtuigingen ingaat. Daarnaast is het ook gewoon een dure bedoeling: de locatie, het kleed, het eten, de drank, de ringen, het is allemaal wat veel om te bewijzen dat je van iemand houdt. Je kan jezelf daar niet 'inkopen'."

"Ik wil niet trouwen, ook al ben ik al tien jaar samen met mijn verloofde. Ja, ik ben verloofd. Ik wou voelen hoe dat voelt. Het is anders dan gewoon een koppel zijn. Maar ik ben dan nu ook volledig tevreden op het gebied van titels, het huwelijk an sich interesseert mij gewoon niet. Ik heb het niet nodig, of wil het niet per se doen in mijn leven. Daarnaast heb ik er geen behoefte aan om een gigantisch, extravagant en vooral extreem duur evenement voor mezelf te houden. Ik zou niet kunnen omgaan met de stress om een 'perfecte dag' te plannen. Een tripje naar het gemeentehuis zou genoeg zijn. Trouwen zou niets veranderen aan mijn relatie, het is misschien cliché maar ik wil gewoon gelukkig zijn."

"Al negen jaar lang ben ik fulltime aan het reizen. Ik doe aan house-sitting, waarbij ik in iemand anders huis woon en voor hun huisdieren zorg terwijl zij van hun vakantie genieten. Ik deed het al in Londen, Amsterdam, Berlijn, Gibraltar, zelfs in een klein dorpje in China. Momenteel kan je mij vinden in Mexico, waar ik elke lente house-sit. Het is een geweldige levensstijl, en eentje die moeilijk te onderhouden is wanneer je getrouwd bent. Ik ben nog nooit getrouwd geweest en heb geen plannen om mijn single, reizende leventje aan te passen!"

"Ook al kunnen mijn vriendin en ik trouwen, we willen het niet. We geloven dat zolang wij trouw zijn aan elkaar, we geen papier nodig hebben om dat te bewijzen. Daarnaast houden we dat geld liever voor iets anders." 

"Ik wil niet trouwen, ik groeide op als enig kind en heb nooit echt nood gehad aan een partner. Ik heb relaties gehad die konden tippen aan je favoriet romantisch boek, en tragedies gekend die Adele niet zou kunnen plat zingen. Maar eigenlijk ben ik altijd het gelukkigst wanneer ik alleen ben."

"Dit jaar vier ik dat ik negen jaar samen ben met mijn vriend. Ik leerde hem kennen toen we beiden nog student waren. Hij woonde in een andere stad, en we hadden vier jaar lang een lange afstandsrelatie. Hij was mijn eerste en enige serieuze vriendje. We hebben geen kinderen, zijn niet gelovig en willen ook geen  kinderen. Een huis kopen was onze versie van trouwen. Op een of andere manier voelt dat specialer dan trouwen. 

Onze situatie is geen resultaat van dat we niet samen willen zijn op die manier, wat veel mensen die ons niet kennen veronderstellen. Maar het is echt een bewuste keuze om net niet te trouwen. Het zelfvertrouwen en de onafhankelijkheid die we beiden kregen tijdens onze lange afstandsrelatie zorgde ervoor dat we niet per se de nood hebben om een ring rond onze vinger te schuiven. We kennen elkaar zo goed en vertrouwen elkaar. Ik ben er dan ook van overtuigd dat een trouwfeest ons niet ineens dichter bij elkaar zou brengen. Veiliger zou ik me in alle geval niet voelen."

"Toen ik jonger was, was ik meer open tegenover het huwelijk. Maar ik ben nooit iemand geweest die het heel graag wou. Het was iets dat ik wel zou willen wanneer ik de juiste persoon tegenkwam. Toen ik van twintig naar dertig ging, vond ik trouwen minder interessant. Nu dat ik veertig ben zou ik nooit meer trouwen, ook al kwam ik de liefde van mijn leven tegen. Er zijn vier grote redenen waarom ik het écht niet zie zitten. 1. Geld: ik heb hard gewerkt voor het geld dat ik heb, en ik wil niet het risico lopen om het te verliezen. Mijn geld is mijn geld, en ik beslis aan wat ik het uitgeef. 2. Mijn levensstijl en waarden: ik werk heel hard. Zo werk ik regelmatig 60 uren per week. Zou mijn man omkunnen met iemand die zo hard werkt als mij? Daarnaast ben ik gelovig en ga ik elke zondag nog naar de mis en vind ik gewoontes uit mijn geloof heel belangrijk. Een grote aanpassing voor iemand anders. 3. Kinderen: kinderen zijn niets voor mij, en daar kan geen compromis over gemaakt worden. 4. Ontrouw: ik begrijp dat eenmalige fouten kunnen gebeuren, maar wat als het niet eenmalig is? Wat als het plotseling maanden of jaren lang aan de gang is? 

Ja, er zijn inderdaad mensen die erg gelukkig getrouwd zijn, en ik wens hen oprecht al het geluk in de wereld. Maar trouwen is meer dan van iemand houden, het is je tijd, je geld en je eigen persoon delen. Soms is single zijn eenzaam en de problemen die op mijn pad komen, daar moet ik alleen mee omgaan. Maar langs de andere kant moet ik me nooit zorgen maken over wat mijn man uitsteekt of over hoe we onze kinderen zullen opvoeden."