Leven zonder afval gemakkelijker gezegd dan gedaan? Dit zijn de valkuilen

• • Margo Verhasselt
• 04 mei 2018
• 12u58

Deel via Facebook 0 Tweet

2 reacties

Nina Van een rietje krijgen wanneer je een cocktail drinkt op café tot een plasticzakje in je handen geduwd krijgen wanneer je er uitdrukkelijk niet om vroeg. Zero waste leven: het is niet evident. Maar het kan. Veerle Colle leeft al drie jaar zero waste en laat ons weten wat de typische valkuilen zijn voor Mei Plasticvrij.

Het is leuk, het is hip én het is goedkoop. Ja écht, leven zonder afval mag dan wel op het eerste zicht een dure bedoeling lijken, Veerle vertelt dat niets minder waar is: "Mensen denken vaak dat je rijk moet zijn om zero waste te gaan leven. Maar ik ben niet rijk, en ik doe het toch ook? Het is eigenlijk net gemakkelijker en goedkoper om op deze manier te leven. Wanneer je spullen weggooit, zijn ze verloren. Oké, herbruikbaar staat vaak gelijk aan duurder bij aankoop, maar je doet er langer mee, wat wil zeggen dat het na een tijdje écht goedkoper is. En we hebben er minder afval door." 

Maar eerlijk, zeker in het begin is het niet altijd even evident. Wij vroegen aan Veerle wat de typische valkuilen zijn waarvoor we moeten opletten: 

- Compromissen sluiten: Veerle begon haar zero waste-leven drie jaar geleden, nadat ze het verhaal van Lauren Singer tegenkwam. Zij leefde toen al een jaar met een glazen bokaal waarin ze haar afval bewaarde, iets wat Veerle inspireerde: "Ik streef naar een bokaal, maar ik kan niet zeggen dat ik op dit moment mijn afval in een bokaal krijg. Ik woon niet alleen, en dan moet je compromissen sluiten." En dat is meteen de eerste grote moeilijkheid volgens haar. Woon je niet alleen en heeft jouw vriend of vriendin geen zin om mee te doen met Mei Plasticvrij, dan moet je compromissen sluiten. Zo kan je kamer per kamer zero waste maken, om de overstap iets gemakkelijker te laten gaan. 

Daarnaast moet je ook altijd kijken naar welke mogelijkheden er zijn. "Je moet het voor jezelf niet moeilijker maken dan het is, ik vind het niet oké dat je kilometers gaat rijden naar een zero waste-winkel, puur om het feit dat het zo'n winkel is. Die auto gaat ook vervuilen en dat maakt het dan weer belachelijk en totaal niet milieu vriendelijk." Geen zero waste winkel in de buurt? Kies dan voor verse producten, koop in bulk of probeer naar de markt te gaan. 

- Tijd en planning: leven zonder afval, daar kruipt tijd en passie in. Een gigantische moestuin heeft ook Veerle niet. Maar een doe-het-zelver is ze dan weer wel: "Ik maak mijn eigen verzorgingsproducten, tandpasta en wasproduct voor in mijn wasmachine, dat is echt gemakkelijk en komt ook super goedkoop uit." Hoe je jouw badkamer een zero waste make-over geeft, lees je hier. 

"Wanneer ik op vakantie ga, of er een hele dag op uit trek, probeer ik altijd een goede oplossing voor eten etc te voorzien. Ik ben vegetariër, dus dat is nog een andere uitdaging waarmee ik in aanraking kom. Eten onderweg is nooit heel moeilijk, alleen moet je een beetje zien dat ze het niet in je herbruikbaar zakje mét servet steken," legt Veerle uit. "Daarnaast ontwikkel je echt een 'zero waste-eye', je gaat rondkijken en meteen alle goede alternatieven zien en zo je dag inplannen."

- Afkicken: wie de stap zet, moet even een tijdje wennen aan het gedag zeggen tegen slechte gewoontes. De afkick-fase, zoals Veerle die beschrijft. Bereid je voor want de komende weken zie je overal plastic. "Ik werd er echt een beetje misselijk van, het afval was overal. Ik werd haast boos op mensen die plastic in mijn huis durfden meebrengen, je wordt echt zenuwachtig. Maar gebruik deze fase om te kijken waar je fouten liggen. Je komt jezelf tegen en nu kan je dan bekijken waar je moet beginnen: waar zitten mijn probleemzones?"

- Cadeautjes: "Ik vind het erg lastig wanneer iemand voor mij een cadeautje meebrengt en dat in een verpakking of plastic zak zit. Soms is het bijvoorbeeld een fles douchegel. Het kan dat ik die dan wel aanneem en ze gebruik, maar soms geef ik ze weg. Mijn vrienden weten wel dat ik dat lastig vind en zeggen dan sorry. Ik ben nog niet op het punt dat ik iets zou weigeren, daar heb ik de guts niet voor. Mijn vrienden wil ik wel graag behouden, die zijn nog nét belangrijker dan plastic. Ik vind het erg leuk wanneer ik zie dat ze rekening houden met mijn situatie, maar ze moeten dat niet voor mij doen, wél voor de natuur."

- Niet obsessief worden: "Een tijdje terug werkte ik een winkel, daar kwam toen ook een jongen binnen die volgens mij zero waste leefde. Hij had zijn eigen zakje bij, dat helemaal uit elkaar lag en hij zag er gewoon echt niet goed uit, omdat hij er volgens mij té obsessief mee bezig was. Toen besefte ik wel: zo ver wil ik nooit gaan, tot op het punt dat het ongezond is. Je moet blijven genieten en gezond zijn, ik kies vaak voor een alternatief, maar soms kies ik ook voor mezelf."