Kato dompelde zich onder in een sound bath: “Verrassend hoeveel effect geluid op je lichaam heeft”

Redactrice Kato: Na een werkdag waarop hectiek hoogtij vierde, sta ik mentaal vermoeid in de inkomhal waar mijn allereerste sound bath zal plaatsvinden. Die boekte ik bij de meditatiestudio Mind Collective, een oase van rust middenin onze bruisende hoofdstad. Het is er lekker warm, op de achtergrond speelt rustgevende muziek en al snel krijg ik een groene thee aangeboden. Hoewel mijn lichaam nog zeer gespannen voelt door stress en nakende deadlines door mijn hoofd razen, voel ik mij al een stukje rustiger. Thee, altijd een goed idee. 

Het concept van een sound bath is in België nog zeldzaam. Zelf zag ik het heel toevallig eens voorbijkomen op Instagram op profielen van gezondheidsgoeroe Gwyneth Paltrow en topmodel Kendall Jenner. Toch kent deze medidatievorm al zo’n 2000 jaar geleden zijn oorsprong in Tibet. Het is zelfs de eerste en meest natuurlijke genezingswijze voor mensen die kampten met indigestie, mentale stoornissen en slapeloosheid. Men geloofde in een ver verleden dus al dat de kracht van geluidsgolven ons zenuwstelsel kon kalmeren en ons lichaam opnieuw in evenwicht kon brengen. Zelfs de Griekse filosoof Aristoteles schreef erover in zijn bekende boek ‘De Anima’. Een uit de lucht gegrepen meditatievorm is het dus niet.

Die informatie leerde ik trouwens pas na mijn ervaring, want ik vond het belangrijk om met een open-mind in het sound bath te treden. Al speelden er op voorhand wel wat vragen door mijn hoofd. De belangrijkste: zouden die geluiden wel krachtig genoeg zijn om een impact op mij te hebben? Van vogels in het bos word ik bijvoorbeeld ook niet bepaald rustig. Van klassieke muziek al evenmin. Daarbovenop kamp ik ook nog met een geruis in mijn linkeroor, het gevolg van een medische fout, waardoor ik mij soms moeilijk kan concentreren. Het sound bath kon dus twee kanten opgaan. Of het werkte of het geruis nam de overhand. Al hoopte ik heel stiekem dat dat laatste eens het onderspit zou delven. 

In comfortabele kleren loop ik de ruimte in waar het sound bath plaatsvindt. Er liggen tien matrasjes, hoofdkussens, dekentjes en ooglapjes. Allemaal in beige tinten. Sound-healingscoach Virginie zit vooraan in kleermakerszit bij vijf verschillende bowls. “De bowls bestaan voor 99,9 procent uit kristallen moleculen die erg lijken op de cellen in ons lichaam”, steekt ze van wal. “De vibratie die voortkomt wanneer ik de schalen aanraak, zelfs als ik er maar één gebruik, zal daarom heel snel verbinden met die van onze lichaamscellen, die op hun beurt meetrillen met de geluidsgolven.”

_{(Lees verder onder de foto’s.)}

“Elke schaal heeft een ander effect op je lichaam. Dat komt door de edelstenen en mineralen die erin zijn versmolten”, vertelt Virginie. “De schaal met de rozenkwarts, de edelsteen voor het hart, zal bijvoorbeeld inspelen op je hartritme.” 

“De manier waarop ik de schalen door elkaar gebruik, is afhankelijk van de energie van de groep. Ik speel dus heel intuïtief. Geen enkele sessie is hetzelfde. Met een kwastje van suède en rubber tik ik de schalen aan, ga ik over de rand of streel ik eromheen. Afhankelijk van de gladheid van de schaal, maakt de ene een harder geluid dan de andere.”

_{(Lees verder onder de video.)}

En dan gaan we echt van start. De sessie begint rechtstaand met ademhalingsoefeningen en bewegingen waarbij ik letterlijk de spanning uit mijn lichaam moet ‘kloppen’. “Alleen dan kan je je overgeven aan de sound-beleving”, vertelt Virginie. Na een tiental minuutjes mag ik gaan liggen. Mijn hoofd ligt richting de bowls. Ik kruip onder het deken en doe het ooglapje, dat heerlijk naar lavendel ruikt, op. Mijn armen leg ik rustig langs mijn lichaam. Er ontsnapt mij een klein glimlachje als ik denk aan de burrito die daar in de zaal ligt, ik dus. Focus, Kato. 

Met zachte geluiden en kalmerende woorden gaat Virginie een voor een onze ledematen af, zodat we ons heel bewust worden van ons lichaam en de zoektocht naar rust. In het begin dwalen mijn gedachten nog af: ‘Ik moet die trein halen. En die deadline. Wat ga ik dadelijk eten?’

Terwijl mijn gedachten als een wervelwind door mijn hoofd razen, voel ik dat mijn lichaam zich begint te verzetten. Hoe harder de geluiden doorheen de ruimte zweven, hoe zwaarder mijn lichaam aanvoelt. Uiteindelijk wint mijn lichaam het gevecht van mijn gedachten en zak ik weg in de meditatie.

^{(Lees verder onder de foto.)}

Vanaf dat moment word ik letterlijk ondergedompeld in een bad van geluiden. Ik zie flitsen voor mijn ogen. Een kleur. Een silhouet. Een fellere kleur. Nog een silhouet. Ben ik aan het dromen? Een gezicht of een persoon plakken op de flitsen lukt niet, maar ik verzet mij er niet tegen. Mijn ademhaling is rustig en de spanning in mijn lichaam vloeit langzaam weg. Voor het eerst in jaren merk ik dat het geruis in mijn linkeroor niet overheerst.

Ik zou voor altijd daar in die warme ruimte als dat hoopje burrito willen blijven liggen. Ik voel me veilig. Ik voel de rust. Plots, wat achteraf zo’n twintig minuten blijkt, vraagt Virginie om uit de meditatie te treden. Iedereen krijgt nog een paar minuutjes om rustig ‘wakker’ te worden. Ik blijf nog even liggen en sta dan op. De sessie, die in totaal veertig minuten duurde, is afgelopen.

Ik moet eerlijk toegeven, ik sta versteld van het effect van één south bath op mijn lichaam. Nooit eerder bevond ik mij in zo’n meditatieve staat als daar in die rustige ruimte middenin het bruisende Brussel. Ik was letterlijk even ‘weg’. En het beste van alles: het geruis werd verslagen. Oprecht opgelucht dat ik erin geslaagd was om mij over te geven aan de geluiden, geniet ik na de sessie nog even na met een groene thee. 

“Iedereen ervaart de sessie op een andere manier”, vertelt Virginie me. “Je kan je ontspannen, je kan het gevoel hebben alsof je wegdrijft naar een ander universum of je kan beelden voorbij zien flitsen die je heel emotioneel maken. Maar het is ook oké als je deze dingen niet ervaart. Soms kunnen sommigen zich bijvoorbeeld moeilijk concentreren tijdens een sessie, omdat ze een hectische dag of week hadden. Zij lopen buiten met een gevoel dat ze niet onder woorden kunnen brengen. Ook dat is oké.”

“Een sound bath heeft eigenlijk een dubbel doel”, vult Mind Collective co-founder Alexia nog aan. “De schalen helpen je om je chakra’s te openen en spanning los te laten. Dan is het vooral de bedoeling dat je je overgeeft aan de geluiden en dat ultieme gevoel van rust. Je geest vertraagt en je wordt opnieuw alert van je eigen lichaam. In het beste geval zweef je tussen een diepe slaap en een droom, maar dat gebeurt dus niet altijd.”

_{(Lees verder onder de foto.)}

Voordat ik naar buiten wandel, geeft Virginie mij nog één tip. “Om het ontspannen gevoel dat je nu voelt na een sessie langer vast te houden, zoek je best niet teveel prikkels op. Scroll dus niet op je telefoon en kijk geen televisie. Lees een boek en eet iets lichts.” Dat advies neem ik ter harte.

Helaas merk ik al snel dat de realiteit mij overvalt wanneer ik na de sessie het bruisende Brusselse stadsleven opnieuw induik. Het contrast tussen de rustige oase en de drukke binnenstad is groot. Eenmaal thuis kruip ik meteen in bed. Die nacht slaap ik wel als een roosje. Ik word fris en monter wakker. “Het klopt dat je beter slaapt na een sound bath. Je stresshormoon daalt en je gelukshormoon stijgt. Ook je spijsvertering werkt beter en chronische pijnen nemen af. Een sound bath helpt ook tegen angst en doet je bloeddruk dalen. Dat is allemaal bewezen in wetenschappelijk onderzoek”, weet Alexia nog te zeggen.

Toch had ik gehoopt dat het effect van het sound bath op mijn lichaam en mind langer zou duren dan die ene avond en ochtend. Want vanaf dat het gewone ritme van de dag opnieuw de overhand nam, sloot de deur van de rustgevende cocon onherroepelijk. Het ontspannen gevoel verliet mijn lichaam en de volgende nacht krioelde ik naar goede gewoonte weer verder. 

Een goede sessie ontspanning is zo’n sound bath dus zeker wel. Al lijkt één heling, gezien de korte termijn effecten, mij niet voldoende om plots chronische pijnen, slapeloosheid en mentale stoornissen op lange termijn te verhelpen. Ik zal dus nog een paar keer moeten terugkeren om dat te ondervinden. Maar voor nu kijk ik alvast met een tevreden gevoel terug op dat hoopje burrito, ik dus, daar in die zaal dat erin slaagde om na een hectische dag, de geluiden toch te omarmen. 

Redactrice Fleur keert tijdens Quantum Healing Hypnosis-sessie terug naar eerdere levens: “Ik besef dat ik vastzit in een diepe put” 

Redactrice Marie ging langs bij een sjamaan. “Er was eens een dame bij wie ik voelde: hier is iets mis. Er zat daar effectief een kwaadaardig bolletje” 

Redactrice Stéphanie laat haar chakra’s healen. “In je sacraal chakra voel ik iets dat je niet aanvaard. Ben je misschien zwanger?”

Redactrice Nienke laat haar energieveld ‘opruimen’ met reiki. “Het voelt alsof iemand op de resetknop van mijn hoofd heeft geduwd”