DE KLASFOTO. Zo was Jan Van Looveren als leerling: “Ik vond school verloren tijd”

“Dit moet een klasfoto uit het derde of vierde leerjaar zijn. Het hemd dat ik draag is denk ik, van mijn oudere broer. Ik droeg zijn kleren tot ze versleten en uit de mode waren. Ik lach breed, maar vooral omdat ik de klas uit mocht voor de foto. Ik vond school verloren tijd. Ik snakte ernaar om écht iets bij te leren, zoals houtbewerking.”

“Een geschiedenisles studeren, daar zag ik het nut niet van in. Ik had een rijke fantasie en maakte voortdurend tekeningen. Ik zie nog een blad voor me waarop ik duikboten tekende. Ze beschoten elkaar met torpedo’s die ik met een latje en stippellijn ‘afvuurde’. Tot er eentje won.” (lacht)

“Ik wist al dat ik acteur wilde worden. Ik keek naar Gaston en Leo, mijn grote voorbeelden. Maar mijn ouders beslisten dat ik een stiel moest leren. Het werd bakker. Ik zat dus met mijn hoofd ergens ­anders. Niet gezellig voor de leerkrachten, maar ik was wel beleefd. En ook zeker een ambiancemaker; als de bel ging, liep ik enthousiast naar buiten om te ravotten of te voetballen.”

“We mochten elke dag het krijt uit de bordvegers kloppen, daar werd één iemand voor aangewezen. Als ik uitverkoren was: zalig! Even die klas uit, hoe langer hoe beter. Ik was dus geen goede student, maar kleurde niet erg buiten de lijntjes. Mijn papa was behoorlijk streng.”

“Op de Sint-Lambertusschool in Ekeren luisterden we zonder morren en stonden we recht als de leerkracht binnenkwam. Dat was een andere tijd. Ik hoor mijn klasgenoten niet meer. Komt er toch iemand opnieuw op je pad, dan geloof ik in een soort lot. Ik kijk liever naar voren dan me vast te klampen aan wat was.”

Rudolf: “Jan was zeker geen lompe leerling, hij behoorde tot de middenmoot en was naar mijn gevoel slim genoeg. We speelden een verzonnen spel tijdens de pauze, waarbij twee teams een stok moesten bemachtigen. Naast onze tijd in het vierde leerjaar, zat ik ook samen met Jan op de bakkersschool. Daar hadden we minder contact, omdat we van een school met tweehonderd leerlingen naar een groep van tweeduizend gingen.”

“Je verliest elkaar uit het oog. Eerlijk gezegd had ik in Jan absoluut een acteur gezien. In het zesde studiejaar kregen we een uurtje per week dictie. De twintig leerlingen in de klas droegen een gedichtje voor. Als het Jan zijn beurt was, schrok iedereen. Met zijn luide stem steeg hij boven ons uit. Het beeld staat na al die jaren nog op mijn netvlies gebrand, omdat het er boenk op was. Zo zie je maar: alles valt in de plooi.”

Bart: “Geweldig om deze foto terug te zien. De juf zag af met onze klas, we waren best een stevige groep. Het was een broederschool: onze leerkracht in het eerste leerjaar en de directeur waren broeders. We staan, denk ik, voor een refter. Waar broeder kok, zo noemden we hem, soep opdiende. Maar ik at mijn boterhammen thuis tussen de middag en ging met de fiets, net als Jan, die iets verder in de wijk woonde.”

“Een mooie tijd, waarin je als kind nog veilig overal naartoe kon rijden en zorgeloos op de schoolbanken zat. Jan kon supergoed ­Urbanus van Anus nadoen en was de entertainer van de klas. We gingen later ook samen uit in Ekeren en hij startte met zijn bakkerij in Kapellen. Mijn zoon is eveneens acteur, en zo kwam ik Jan af en toe tegen, maar dat is ondertussen alweer eventjes geleden.”

_{Info & tickets over ‘Loslaten’ via livecomedy.be}

DE KLASFOTO. Zo was Margriet Hermans als puber. “Ik vond een beugel in de wc’s en stak hem in mijn mond”

De KLASFOTO. Heidi Van Tielen had als tiener de tijd van haar leven. “Mijn vriendjes moesten altijd ouder zijn”

De KLASFOTO. Zo zag zangeres Lady Linn eruit als klein meisje. “Ik haalde vaak stoten uit”