De twee hebben het al een hele tijd met elkaar aan de stok. Vorig jaar werd Schrevens nog veroordeeld tot zes maanden cel en een boete van 182.000 euro voor inbreuken op de milieuwetgeving in en rond zijn bedrijf in Holsbeek. Nu waren de rollen omgekeerd en moest Dusauchoit wegens belaging op de beklaagdenbank plaatsnemen. De toon die hij in sms’en en mails gebruikte, klonk inderdaad ongepast. Een bloemlezing.

- Ik zal nooit opgeven, motherfucker. Tot heel binnenkort, kleine kapoen.

- En ik die niet zal rusten voor je van de berg ligt. Ik zal je lever opeten met een lekkere Chianti erbij.

- En geloof me: ik schop je met je lelijke rotkop terug naar je hol in het Vosken waar je hoort. Kom eens op de koffie bij de buren, hun honden zitten voor je klaar.

- Gortige Fielt... Surprise Motherfucker.

- May you burn slowly and full of excruciating pain in hell. Forever and another day. Peace on earth, but not for you, you miserable heap of cow droppings (Dat je langzaam en vol ondraaglijke pijn in de hel moge branden. Voor eeuwig en altijd. Vrede op aarde, maar niet voor jou. Jij miserabel hoopje koeienstront; nvdr).

- Zo leer je om de zeep niet te laten vallen in de gemeenschappelijke douches in Leuven Centraal, kapoentje. Geniet van de feesten in je hol.

- Vuureke stook doen als dat niet mag = burgemeester, flikken, milieu-inspectie en advocaat bellen en vaststelling laten doen. Dwangsommen, weet je wel. Tot gauw, lekker dier.

- Kan je ook even aan dat exotisch en misbaar makend janhagel dat voor jou werkt uitleggen dat ik vanop de openbare weg honderdduizend foto’s mag maken van jouw Kirgizische walmfabriek? En dat ik er de politie bijhaal als ze nog meer stampei maken?

- Teofielt, ik ben erg blij met dat nieuwe hippe logo op jullie bestelwagentjes. Je kunt er nog altijd in Photoshop in een wip een anagram (ken jij dat woordje al?) van maken dat past bij jou en je gangsterbroers: NV Krapulo.

- God weet welke onverlaat het ook maar aan zou durven om Theofielt te verlinken, wie zou die goedheilige man een strobreed in de weg durven leggen? Ik ken werkelijk niemand in de buurt, hij mag hier namelijk overal op de koffie komen. Hij wordt hier in de wijde omgeving op handen gedragen. Het is werkelijk wachten op de eerste processie ter zijner ere.

Maar wie het ook is geweest: ik zou er publiek tegen in opstand komen, zeker nu die arme stakker straks met de billen volledig bloot voor de correctionele rechtbank staat omwille van vermeende milieumisdrijven waar hij persoonlijk niets van afweet. Dat kan niet zijn, dacht ik!

En tegelijk dacht ik toch ook (minzaam als ik ben): dat hij toch in goede gezondheid moge verkeren, zodat hij straks met blozende wangetjes naar Leuven-Centraal moge gaan. Waar hij thuishoort.

Mocht je je afvragen waarom ik je steevast Theofielt noem. Theofielt: laaghartige ploert, doortrapte schurk, schoft.

Toen Pol Van Den Driessche zich in de discussie mengde en opmerkte dat stalking strafbaar is:

- Mijn God. Stalking. Echt? Mijnheer krijgt een tweet die hij niet lekker vindt en hop, daar is de rechtbank. Stalking. Ik sidder als een espenblad. Meelij met jouw vrouw, Pol. Ook met je vlezige kaakjes en je losse handjes. Mijn oude moedertje van 87 spuwt jou uit. I love her.”

- De grootste schuldige is de Vlaamse milieu-inspectie. Allemaal lulletjes rozenwater. Ze zuchten diep als ik hen bel: ‘daar is hij weer’.

- Oh. Toen die Vlaamse fuckdienst Gezondheid en Milieu me vanachter hun telefoon verzekerde dat er geen vliegenplaag was heb ik een deurwaarder gevorderd.

Voor het eerst bood Dusauchoit zijn excuses aan in de rechtbank. “Maar niemand hier beseft welke terreur een vliegenplaag is”, klonk het. Ik zit nog altijd aan de grond. Anderhalve maand geleden heb ik de politie nog gebeld omdat er 823 kalveren ’s avonds stonden te loeien van de honger. Schrevens achtervolgt me tot in mijn slaapkamer.” Het vonnis volgt op 24 november.