Twee teams voor de toekomst: Cavaliers en Grizzlies mengen zich nu al onder de grote jongens

‘t Contrast kan moeilijk groter zijn. Vorig seizoen behoorden de Cleveland Cavaliers nog tot de slechtste ploegen uit de NBA: de ‘Cavs’ wonnen amper 22 van hun 72 wedstrijden. Pijnlijk, maar het leverde hen wel de derde keuze op in de draft van deze zomer. De Cavaliers selecteerden Evan Mobley. Een power forward van 20 jaar en 2m13. Mobley werd de beste big man uit zijn jaar gedubd. En dat bleek niet gelogen. Hij speelt de pannen van het dak in Cleveland en lijkt nu al de rookie van het jaar. Vooral defensief is Mobley een monster. Binnen dit en drie seizoenen kan hij makkelijk meedingen naar de trofee van Defensive Player of the Year. Mobley vormt een duo met nog zo’n reus: Jarrett Allen. 23 en 2m11. Zijn lengte maakt van hem een uitstekende shotblocker. Allen is zo’n speler die nooit uit de weg zal gaan, al wordt hij vernederd met een dunk, hij staat zijn mannetje. De droom voor elke verdediging. Ongelofelijk dat de Brooklyn Nets hem voor een appel en een ei lieten gaan in de ruil rond James Harden.

Het duo der giganten: Allen-Mobley, de Twin Towers uit Cleveland, is misschien wel het meest veelbelovende tweetal uit de gehele NBA. In de voetsporen van David Robinson en Tim Duncan.

Ze worden aangevoerd door nog zo’n hoge ‘draft pick’. Darius Garland. De vijfde keuze uit 2019 heeft zich dit seizoen ontpopt tot een superster in wording: 19,7 punten en 7,9 assists. Hij krikte dat gemiddelde onlangs op met een double-double van 27 en 18 tegen de Oklahoma City Thunder. Garland kan zijn eerste All-Star selectie ruiken. Op zijn bijna 22ste leidt hij de Cleveland Cavaliers voor het eerst sinds 2018, toen nog met LeBron James, weer naar toptienbasketbal.

Nog maar één oude krokodil blijft er van die tijd over: Kevin Love. Hij kreeg dit seizoen een minder belangrijke rol toegewezen, maar lijkt zich daar uitstekend in te schikken. Met zijn kampioenenervaring stoomt hij zijn jonge teamgenoten klaar voor de toekomst.

Dat was overigens ook waarom Ricky Rubio werd binnengehaald. De 31-jarige ervaren Spanjaard speelde uitstekend op de Olympische Spelen en begon even goed aan zijn seizoen bij de ‘Cavs’. Tot het noodlot toesloeg: hij scheurde net voor nieuwjaar zijn voorste kruisband en keert dit seizoen niet meer terug. Ook Collin Sexton, naast Garland nog zo’n jonge guard, kampt met knieproblemen. In zijn geval geen gescheurde kruisband, maar een gescheurde meniscus. Met dezelfde gevolgen: uit voor het seizoen. De nodige pech dus voor Cleveland, maar het stopt hen niet af. De Cavaliers mengen zich met 27 overwinningen en 18 nederlagen onder de grote jongens en bezetten een mooie vierde plaats in een zeer competitief Oosten.

De Memphis Grizzlies doen het nóg beter: 31 overwinningen, 15 nederlagen en derde in het Westen. De oorzaak van hun succes schuilt in twee woorden: Ja Morant. 24,4 punten, 5,7 assists en 6,7 rebounds. Cijfers van een MVP. Zó goed is hij. Morant is sinds 2019, zijn debuutjaar in de NBA, blijven evolueren. Dat wilt iets zeggen als je rookie van het jaar wordt boven een toen nog grotendeels fitte Zion Williamson. Zo krikte Ja zijn driepuntpercentage op van 30,3% vorig seizoen tot 35,5% nu. Toch toevallig dat zowel Morant als Garland, twee van de meest veelbelovende point guards, uit hetzelfde draftjaar komt.

Het is lang niet het enige dat de Cavaliers en Grizzlies gemeen hebben. Ook in Memphis is hun lengte onder de ring doorslaggevend. Enerzijds door Steven Adams, de sterkste man in de NBA, en anderzijds door Jaren Jackson Jr., mogelijks een nog betere verdediger dan Jarrett Allen. JJJ blockt gemiddeld 2,1 schoten per wedstrijd. Na Myles Turner het meeste in de gehele NBA. Op zijn 22ste is Jackson Jr. het ankerpunt van een piepjong Memphis-team, met een gemiddelde leeftijd van 23,8.

Het maakt van de Grizzlies de op een na jongste ploeg in de NBA, maar ook de op twee na beste. Niet moeilijk. Ze hebben het allemaal: intensiteit in Dillon Brooks — al mist de bedrijvige verdediger helaas een aantal weken met een enkelblessure —, shooting in Desmond Bane — hij schiet maar liefst 42% van zijn driepunters binnen —, lengte in Adams en Jackson Jr. en een X-factor in de onvoorspelbare Ja Morant.

Cleveland en Memphis mogen dan wel niet zo aantrekkelijk klinken, misschien zijn ze toch eens een bezoekje waard.