Zelf hebben we ons nog niet gewaagd aan dit Berlijnse avontuur waarover de wildste verhalen de ronde doen, maar honderdduizenden anderen uit alle uithoeken van onze planeet wél. Zoals Julia D. aka 'The Roaming Flamingo' uit Perth. Haar relaas lees je op haar blog, via een link naar de Australische nieuwssite news.com.au. Ze geeft een unieke inkijk op de illustere donkere hallen van Berghain, waar de technobeats uit een van de krachtigste geluidsinstallaties ter wereld hard tegen de bezwete muren kaatsen. En niet alleen de beats knallen er...

Verscholen
Berghain dankt zijn naam aan de samentrekking van Kreuzberg (voormalig West-Berlijn) en Friedrichshain (voormalig Oost-Berlijn). De nachtclub ligt dan ook - verscholen, met enkel een supermarkt als gefrequenteerde buur - op de grens van deze twee wijken in Berlijn. Opgestart in 2004, als reïncarnatie van de legendarische, ter ziele gegane Ostgutclub, waarvan Berghain ook de Snax Club overnam, een fetisjistische dance-and-sex party voor mannen. Het kolossale gebouw herbergt zowel Berghain zelf, als de Panorama Bar en het Lab.Oratory, de muziek-/seksclub die enkel voor homo's bedoeld is en die met Pasen nog altijd de befaamde Snax Club tot leven brengt.

Op sociale media wordt naar de party's in het excentrieke Berghain verwezen als de "mis op zondag in de kerk". Uiteraard gaat het om een ander soort spiritualiteit dan die we doorgaans in een kerk beleven. In Berghain, dat het daglicht schuwt, vinden marathonfeestjes plaats van vrijdagavond tot maandagnamiddag. Met 'dark rooms' waar veel mogelijk is. Spiegels worden er geweerd, kwestie van niet van jezelf in 'Berghaintoestand' te schrikken.
_{Lees hieronder verder}

Een paar maanden later ging Julia er opnieuw voor. Ditmaal meer vastberaden dan ooit én met de juiste kledij: zwart op zwart én met sneakers. Ze trok ook helemaal alleen naar Berghain, een waardevolle tip die ze had opgevangen. Om 2 uur 's ochtends stond ze in de rij van wachtenden en een half uur later was ze - eindelijk - binnen. De buitenwippers waren haar deze keer dus gunstig gezind, al vond Julia het opnieuw een "intimiderende ervaring".

Wilde kuspartijen
Eens binnen was het voor haar "als een circus van menselijke activiteit". In zowat alle hoeken van de kamers en dansvloeren en aan de bar zag ze stevige, wilde kuspartijen, om het woord seks niet vroegtijdig te gebruiken. Op de hoofddansvloer stonden feestvierders als sardientjes in een blik op elkaar gepakt.

"Ik zag mensen in hun eigen bubbel van trance uit de bol gaan in een zorgeloze gemoedstoestand, en anderen wandelden compleet weg van de wereld rond." Daar zijn volgens Julia de gangbare partydrugs niet vreemd aan. "Ik besloot de rest van de nacht tussen de bezwete lijven op de dansvloer door te brengen", blogt ze. "Dansen met mezelf en met die gekke nieuwe vriend van de avond. Geen behoefte om te praten, wat niet eens zou kunnen omdat de muziek constant doorbeukt."

"Het is het waard"
Vier uur later strompelde ze weg uit Berghain, in het volle besef dat het feestgedruis, de toevallige ontmoetingen en de schelle housemuziek nog tot maandagochtend zouden doorgaan. Julia wenste in het naar buitengaan de aanschuivers in de kronkelende rij succes met de buitenwippers. "Dat ellendig lange wachten en het vonnis aan de ingang zijn het uiteindelijk allemaal waard", besluit Julia. "En zelfs meer."