Brugse catchkampioen Bernard Vandamme brengt eerste danceplaat uit: “Als ik de mensheid iets wil meegeven is het om iets met je passie te doen”

De woonkamer van Bernard Vandamme - bijgenaamd ‘The Belgian Bomber’ - is deels prijzenkast, deels muziek-studio. “Als kleine jongen tokkelde ik al op de gitaar van mijn vader”, vertelt hij. “Op mijn elfde kocht ik met mijn spaargeld een elektrische gitaar en nadien heb ik verschillende groepjes gehad. Ik schreef al onze nummers zelf. Heavy metal was mijn genre, maar ondanks mijn lange haar ben ik op een bepaald moment bij een skinheadband gaan spelen. Met hen ik heb zeven jaar getoerd en ook drie cd’s opgenomen.”

Nee, absoluut niet. Maar het is altijd wel een passie van mij gebleven. Net als de catch, waar ik al sinds mijn vijfde elke zaterdag naar keek op ITV. Op mijn negentiende trok ik naar een wrestling school in Florida. Dankzij mijn extravagante look kreeg ik al gauw een profcontract, maar ik was er nog niet rijp voor.

Ik was een nieuwkomer en heb enorm veel slaag gekregen van de gevestigde catchers. Ik sukkelde van de ene blessure in de andere. Hoewel een worstelcarrière echt een droom was van mij, heb ik meermaals overwogen om ermee te stoppen.

Dat gebeurt, vooral als de match uitgezonden wordt op de televisie en er grof geld te -verdienen valt.

Ik heb er goed van kunnen leven ja, maar ik ben niet binnen zoals een toptennisser of een voetballer. Ik heb wel veel van de wereld gezien in mijn carrière. Ik heb getoerd in 22 landen, waaronder Japan, Pakistan en Finland. Ik heb een programma gehad op Kanaal 2, vier seizoenen Fort Boyard gedaan in Frankrijk en een rol gespeeld in ‘Matroesjka’s’ -omdat ik Russisch spreek.

Omdat ik mijn tijd nuttig wilde gebruiken op tournee heb ik zes jaar Russisch gestudeerd, drie jaar Spaans en één jaar Arabisch. Talen hebben me altijd enorm geïnteresseerd. Voor mijn muzieknummers heb ik ook altijd zelf mijn teksten geschreven. Dat ben ik blijven doen, ook toen ik door het worstelen geen tijd meer had om op te treden met mijn band of platen te maken.

Mijn lichaam heeft flink afgezien door het catchen. Ondanks die slijtage heeft het nog enkele jaren geduurd voor ik mentaal klaar was om met worstelen te stoppen. Ik zal altijd wel actief blijven in die wereld, maar niet meer zelf in de ring te stappen.

Nee, dat is het net. Tussen het catchen door heb ik wel eens in dancings gewerkt. Zo ben ik in contact gekomen met dancemuziek en daar heb je geen muzikanten voor nodig. Ik heb een goede computer en goede software gekocht en kan hier nu thuis mijn eigen nummers maken. Om mijn eigen catchpromo te kunnen doen, heb ik destijds een opleiding digitaal filmen gevolgd. Ik ben nu van plan om mijn eigen videoclips te maken. (lacht)

Met mijn eerste single ‘Aladdin’ heb ik twee jaar geleden 100.000 streams gehaald in Vlaanderen, wat toch niet slecht is. Voor de echte fans heb ik ook een cd uitgebracht, maar het is toch vooral van de digital stores zoals Amazon en Google Play dat ik het moet hebben. Het belangrijkste voor mij is dat ik me creatief kan uiten. Als ik de mensheid iets wil meegeven is het: doe iets met je passie!