4K, Oled, HDR: wat betekent het allemaal?

De meeste nieuwe televisietoestellen die vandaag in de winkel staan leveren zogeheten Full HD-beeld: een schermresolutie van 1.920 beeldpunten horizontaal en 1.080 pixels verticaal. Dat is de hedendaagse standaard, die ook wordt aangehouden door de meeste beeldbronnen. Het is bijvoorbeeld de vaste resolutie bij Netflix, de HD-versies van de belangrijkste televisiestations, Blu-Ray-films, en videogames op de PlayStation 4-, Switch- en Xbox One-consoles.

Hier is een overzicht van de recentste Full HD-tv's die te koop zijn.

Een 4K-televisie, ook wel een Ultra High Definition (UHD)-toestel genoemd, levert - zéér kort door de bocht - vier keer beter beeld dan een hogedefinitietv. Belangrijk is het extra aantal pixels of beeldpunten: bij 4K is die verhouding 3.840 op 2.160, en dat grotere aantal beeldpunten levert ook een veel scherper beeld op. Maar opgelet: er is op dit moment nog steeds erg weinig content voorhanden in het nieuwe formaat. Netflix heeft een paar van zijn films en series in 4K, de eerste Blu-Rays in het nieuwe formaat zijn uit, en er komen ook 4K-games aan voor de nieuwste versies van de PlayStation 4 en Xbox One. Maar dat aanbod blijft schraal. Nochtans is de prijs van een gemiddelde 4K-televisie gevoelig gedaald.

Bekijk hier alle 4K-televisies die momenteel op de markt zijn.

De meeste 4K-televisies leveren vandaag ook High Dynamic Range, een technologie die de kleurendiepte van je televisietoestel verbetert. Om te beginnen: op tv's met deze technologie ingebouwd zijn de witwaarden zijn helderder, de zwartwaarden donkerder. Maar belangrijker is alles wat zich daartussen bevindt: HDR creëert een breder lichtbereik op je scherm, waardoor er ook veel meer tinten tussen de verschillende kleuren zijn. En dat geeft een rijkere kleurenpracht. Ook de helderheid van wat je op het scherm ziet komt het ten goede, omdat de heldere delen van je beeld ook écht helder zijn.

Vergelijk hier alle HDR-televisies.

OLED staat voor Organic Light Emitting Diode, en trekt eigenlijk twee technologieën die de afgelopen jaren gemeengoed zijn geworden bij televisietoestellen samen in de beeldplaat. Een klassiek lcd-televisietoestel tovert zijn beeld tevoorschijn door vloeibare, elektrisch geladen kristalletjes in de beeldplaat op een bepaalde manier en in een bepaalde kleur te doen oplichten. Later kwam led-televisie, dat daar een schermbelichting aan toevoegde via kleine led-lampjes achter de beeldplaat. Bij oled maken nieuwe, organische led's die zonet genoemde schermbelichting overbodig: de beeldkristallen zelf geven licht. Maar ze verbeteren ook de kleurdiepte van je beeld, en leveren diepere zwartwaarden: elk beeldpunt is in feite een LED-lampje dat afzonderlijk aan en uit kan worden gezet.

Klik hier om de recentste Oled-tv's met elkaar te vergelijken.

Een laatste kwalitatief element dat van belang is, is de snelheid waarmee je beeld wordt ververst. De huidige standaard voor de beeldverwerkingschips in een televisietoestel is 100 hertz, maar er zijn al modellen die het dubbele daarvan leveren. Zeker voor sportwedstrijden is die snelheid belangrijk: je krijgt geen beeldsmeren meer zoals bij de allereerste modellen, maar bij toestellen met een mindere beeldverversingssnelheid wordt het scherm nog steeds wazig wanneer de gebeurtenissen erop iets te snel gaan.

Alle tv's met een hoge beeldverversingssnelheid op een rijtje? Klik hier.


Meer technologienieuws:
De beste kleine laptops voor in de schooltas
Waarom antivirussoftware niet meer zò essentieel is
Apple levert 14,8 procent meer iPads dan vorig jaar