Uitgetest: zelf je shampoo of handcrème maken, de moeite waard of niet? “Het ziet eruit als iets dat mijn kat heeft uitgekotst”

Disclaimer: aan mij is geen keukenprinses verloren gegaan. Ik maak een bijzonder geslaagde cappuccino, maar daar stopt het zo'n beetje. Mijn taak bestaat voornamelijk uit mijn voetjes onder tafel schuiven en de creaties van manlief met veel smaak naar binnen werken. In de keuken kom ik enkel voor bovengenoemde cappuccino en een occasionele verjaardagscake. 

Uitzondering op de regel was afgelopen donderdag, toen ik het idee had om mijn eigen beautyproducten te gaan maken, en daar zowaar enkele kookpotten, een klopper en een vuur voor nodig had.

Ik ging aan de slag met een cosmeticabox van Waam. Voor dertig euro knutsel je zelf een vaste shampoo, handcrème en deodorant in elkaar. Een koopje voor drie fullsize producten, het coronatijdverdrijf krijg je er gratis bij. 

Ik begin met de shampoo. ‘Waar staat de weegschaal?’ ‘Kan deze kom au bain-marie?’ ‘Wat is au bain-marie?’ ‘Met welke pan doe ik dat?’ ‘Welke klopper moet ik gebruiken?’ Gelukkig is mijn man en persoonlijke keukenhulp thuis aan het werk, want ik vuur de ene na de andere vraag op hem af. Al is hijzelf - en de collega met wie hij op dat moment in videocall is - daar ongetwijfeld iets minder blij mee. 

“U moet een homogeen mengsel krijgen dat niet aan de vingers kleeft”, zo leest de handleiding. Mengsel? Check. Homogeen? Dubbelcheck. Alleen jammer dat het met het tempo van een eersteklas secondelijm aan mijn vingers blijft kleven. Ik besluit het er toch op te wagen en de pasta toch in de siliconenvorm te duwen. Ik heb immers twee van de drie criteria, dat is 67 procent. Nét niet geslaagd met onderscheiding. 

Next up: de handcrème. Ik kan enige trots niet onderdrukken wanneer ik als geroutineerde chef-kok de inhoud van mijn kommetje au bain-marie aan de kook breng. Ook de rest van het proces verloopt steeds vlotter (oké, er gaat per ongeluk een dubbele portie witte klei in, maar dat geheel terzijde). En dan is het wachten geblazen.

De volgende dag mogen beide producten uit de vorm. De shampoo gaat eerst en ... ziet eruit als iets dat mijn kat heeft uitgekotst. Groen, met brokjes. En helaas ruikt het ook zo. Ik snap dat natuurlijke producten niet altijd een feestje voor de neus zijn, maar een beetje essentiële olie was in dit geval geen overbodige luxe. Toegegeven, hij schuimt en maakt mijn haar enigszins proper. Nadeel is dat dat volledig teniet gedaan wordt door de verzameling groene brokjes die in mijn haren achterblijven. 

De handcrème ziet er beter uit. Hij heeft een mooie vorm en ruikt dankzij de de karitéboter met yuzu ook enigszins lekker. Gebruiken is makkelijk: je neemt de vaste vorm in je handen zodat hij zacht wordt en er een beetje op je vingers achterblijft. Simple comme bonjour. Alleen ... dat gebeurt niet. En het is niet omdat ik intussen weet wat ‘au bain-marie’ betekent dat ik mijn handcrème ook zo wil smelten telkens ik het ding wil gebruiken.

Zelf je cosmetica maken? Laat mijn geklungel je vooral niet tegenhouden. Het is en blijft een avontuur om te proberen - wie weet zelfs een succes als je meer keukenervaring hebt dan ik - en leuk om een lockdownnamiddag te vullen. Ik heb er zelfs iets van geleerd. Wat ‘au bain-marie’ wil zeggen, bijvoorbeeld. Maar vooral dat ik mijn shampoo en handcrème maar beter in de winkel koop.

WAAM, Mijn solide cosmetica, 32 euro, bij DI.

Beautyredactrice Sophie (30) heeft nu een mooiere huid dan toen ze 20 was. “En dat heeft alles te maken met de juiste reinigingsroutine” (+)

Beauty van den Aldi? Redactrice Sophie test het verschil tussen luxe- en budgetcosmetica. “Amai, jij ziet er goedkoop uit” (+)

Loco voor eco: beautyredactrice Sophie test uit hoe haalbaar de ecologische badkamer is