GETEST. Opel Astra: “Misschien wel de beste Astra ooit, maar de gewone benzinemotor is leuker dan de hybride”

Opel krult zich in allerlei bochten om te zeggen dat dit een echte Opel is, ontwikkeld en gebouwd in Duitsland. Maar eigenlijk is dit de Opel-versie van de vorig jaar op de markt gekomen Peugeot 308. En daar hoeft Opel zich niet voor te schamen. Integendeel: misschien is dit wel de beste Astra ooit. En dat wil toch wel wat zeggen. Als je er rekening mee houdt dat de voorganger van de Astra de Kadett was – wie herinnert zich die nog? – dan kan je gerust stellen dat we hier met de twaalfde generatie zitten van een auto die in … 1936 voor het eerst op de markt kwam. Voor liefhebbers van autogeschiedenis: als je geen rekening houdt met voorganger Kadett, dan is dit de zesde generatie van de Astra. Die voor het eerst in de showroom opdook in 1991.

En hoe dat komt, die gemeenschappelijke genen met Peugeot? In 2019 werd Opel overgenomen door de PSA-Groep van Peugeot en Citroën. En meer recentelijk fuseerde die groep dan weer met de Italianen van Fiat, Alfa Romeo, Maserati en maats. Zo ontstond een reusachtige groep die zichzelf bedacht met de naam ‘Stellantis’. Doel van de ingreep: met dezelfde organenbank verschillende modellen van verschillende merken maken. Dat is immer veel goedkoper dan elk zijn ding. De nagelnieuwe Citroën DS4, zopas ook in de showroom opgedoken, is dus de derde van wat nu een drieling is.

Dat de Astra misschien wel eentje van drie is, maar toch best een heel andere auto is geworden dan de Peugeot 308. Oké, toegegeven, een goede designer en ingenieur krijgen dat wel voor mekaar, maar de realiteit is dat niet iedere autogroep zo goed in die oefening slaagt als hier het geval is. De Astra heeft een strakkere, minder speelse lijn dan de Peugeot 308, om te beginnen. Noem hem gerust ‘serieuzer’. Maar tegelijk is hij minder spartaans dan de vroegere Opels, uit de tijd toen het merk nog op eigen benen stond. Je proeft zelfs wat ziel achter het stuur, karakter, geholpen door een interieur dat degelijkheid verraadt, en een degelijke “ergonomie” zoals men dat in de autowereld zegt als alles heel natuurlijk en intuïtief aanvoelt en op de juiste plaats zit. De zithouding is ook heel fijn, in een stoel die heel wat lendensteun biedt.

_{Lees verder onder de foto.}

Ook het rijgevoel is anders dan de Peugeot. Hoewel ik een fan ben van de 308, die in zijn rijgedrag een perfect compromis serveert tussen comfort en sportiviteit, mag ik niet zeggen dat de iets strakkere afstelling van de vering hier (Duitse auto’s zijn altijd harder geweest dan Franse, en dat moest hier tot uiting komen om hem als ‘echte Opel’ in de markt te kunnen zetten) afdoet van een comfortgevoel dat nog altijd oké is. En als het in de bocht al eens wat harder mag gaan, dan blijft de Astra op rails rijden. Zeer geslaagd.

Dat de ingenieurs nog altijd geen perfecte afstelling gevonden hebben voor de plug-in-hybride versie, die in het huidige autoklimaat de best verkopende zou moeten worden. Ik heb het over het gebrek aan progressiviteit in het remgevoel. Snel uitgelegd: remmen voelt eigenlijk pas perfect natuurlijk aan als de vertraging van de auto perfect evenredig verloopt met de druk die je met je voet op het rempedaal zet. Ik stelde al vast dat zulks niet het geval is in de hybride Peugeot 308, en ook hier hetzelfde euvel: vooral op het einde, als je vanop snelheid naar stilstand moet komen, komt die remkracht heel plots. En als je niet geconcentreerd bent, veroorzaakt dat onwillekeurig een schokje. 

Even technisch dan: dat heeft te maken met de samenwerking tussen benzinemotor en de elektrische aandrijving, en de batterij die energie moet recupereren uit iedere vorm van vertraging. Voor ingenieurs is dat concept heel moeilijk om perfect af te stellen. Nogal wat plug-in-hybrides hebben daar last van, vooral als gekozen wordt voor wat we maar een ‘klassieke’ automatische versnellingsbak zullen noemen. Slotsom: de diesel en vooral de benzine-versie, met de bekende driecilinder van 1,2 liter, hebben dat euveltje niet. De benzineversie was trouwens met voorsprong de leukste om rijden. Bijzonder aangenaam sturen is het met die versie.

En dan zie ik nog een (kleine) gemiste kans. De nieuwe Astra is 4,37 meter lang. Daarmee is hij een van de grootste in zijn klasse, waarin ook de VW Golf of Renault Mégane zitten. Maar de designers hebben dat niet kunnen omzetten in meer binnenruimte voor de passagiers achteraan, en vooral een grote koffer. De benzineversie valt nog mee met zijn 420 liter, maar de diesel houdt daar maar 380 liter van over (een tankje voor AdBlue vreet ruimte) en de hybride maar 350 (een batterij..). Beetje krap als dit je enige gezinswagen moet zijn.

Binnenkort komt er een breakversie van de Astra, die de naam ‘Sports Tourer’ meekrijgt. Reken erop dat die met een vergelijkbare motorconfiguratie 2.000 euro meer zal kosten.

Lees ook: 

Onze auto-expert reed als eerste Belg met de nieuwe gammatopper van Citroën. “Eindelijk nog eens een ouderwetse auto. Een échte aanrader”  (+)

Onze auto-expert test de ‘goedkoopste nieuwe auto per zitplaats’: “Dacia Jogger is een buitenkans voor wie status aan zijn laars lapt”  (+)

“Al van 2019 spreken ze erover en éindelijk krijgen we hem te zien”: de 10 nieuwe wagens waar onze auto-expert naar uitkijkt in 2022  (+)