"Je zou verwachten dat plastics met hun lage dichtheid aan het wateroppervlak blijven drijven omdat het licht materiaal is. Het dalen is onder meer te wijten aan biofilms die ontstaan wanneer algen en bacteriën plastics gebruiken als ondergrond om kolonies te bouwen waarop weer andere levensvormen zich hechten", aldus Toorman in de Campuskrant van de KU Leuven. Een andere reden dat de microplastics dalen is dat ze terechtkomen in de voedselketen van vissen. "Het merendeel wordt uitgescheiden en ook die keuteltjes komen op de zeebodem terecht". 

De gezondheidsrisico's van de microplastics die in de voedselketen terechtkomen blijven volgens de hoogleraar geringer dan gedacht. "Ecotoxicologische experimenten tonen aan dat de plastic deeltjes op dat vlak helemaal niet zoveel schade veroorzaken als verwacht. Het percentage van sterfte door plastic bij dieren is klein ten opzichte van andere doodsoorzaken". Voorman waarschuwt er ook voor dat de aandacht voor microplastics de aandacht voor andere problemen niet mag doen verslappen. "De concentraties van bijvoorbeeld zware metalen of pcb's die je in slib kunt vinden zijn veel zorgwekkender".