Het Groot Barrièrerif, het grootste koraalrif ter wereld, is door de jaren heen zo zwaar beschadigd dat het voortbestaan ervan bedreigd is. Door de klimaatwijziging is het Great Barrier Reef al met de helft geslonken en twee derde viel ten prooi aan verbleking. Maar mocht het drijvende gesteente in de Grote Oceaan van zo’n 150 km² het wereldberoemde rif bereiken, dan kan het meegevoerde zeeleven - organismen als zeepokken, koralen, krabben, slakken en wormen - het mee helpen helen.

Zeelieden spotten de drijvende massieve rots voor het eerst op 9 augustus, enkele dagen nadat, volgens NASA, een onderwatervulkaan bij Tonga in Polynesië was uitgebarsten. Twee opvarenden, Michael en Larissa Hoult, beschreven het gesteente als “bestaande uit puimsteen van het formaat van een knikker tot een basketbal zodat het water niet zichtbaar was”. Michael en Larissa waren ingesloten door de rotsen. “Het was eigenlijk best griezelig”, zei Larissa aan CNN. “De hele oceaan was mat - we konden de waterreflectie van de maan niet zien.”

Het Australische koppel was op weg met een catamaran naar Fiji. Ze zeggen dat puimsteen op zee drijft zoals een ijsberg: 90 procent onder water, 10 procent erboven. De verwachting is dat dit puim de komende 7 à 10 maanden naar de Australische kust zal drijven. Daar zou het dan een positieve invloed kunnen hebben op de micro-organismen. 

Puim vormt zich wanneer gesmolten schuimig  gesteente snel afkoelt en  een lichtgewicht gesteente vormt dat rijk is aan bellen en kan drijven. Volgens geoloog en geochemicus Scott Bryan legt het puim 10 tot 30 kilometer per dag af, afhankelijk van de stroming, de golven en de wind. Bryan legt uit dat dit soort uitbarstingen met biljoenen stukken puimsteen ongeveer om de vijf jaar voorkomt. Uit onderzoek van 2012 blijkt dat dit een manier is om de diversiteit van het zeeleven over de oceanen te verspreiden. Voor koralen is het niet evident om zich elders voort te planten. Een ‘lift’ van puimsteen naar het Groot Barrièrerif is dan ook erg dankbaar. “De puimsteen raakt doordrenkt of wordt negatief drijvend en zinkt naar de zeebodem”, verklaart Bryan. “Daar zet het puim zich af en dan kunnen de planten, dieren en het zeeleven blijven groeien en groeien op de nieuwe locatie,” zei Bryan.