Chef David kookte ooit voor Julia Roberts en Nicole Kidman, op kerstavond doet hij dat voor kinderen uit een weeshuis

Mannekensvere is zo’n dorpje waar de tijd geen rol lijkt te spelen. Dat is maar schijn, natuurlijk. In de Zwarteweg 23, op de rand van het dorpscentrum, is David druk in de weer met het kneden van vers pastadeeg. Hier, in een oude woning van kort na de Eerste Wereldoorlog, is de chef alles tot in de puntjes aan het voorbereiden met het oog op de feestdagen. “Vroeger was hier zelfs een drankenhandel en beenhouwerij gevestigd. Kijk, in de draagbalken zitten nog de nagels waar vlees hing te te drogen”, leidt de sympathieke horecaman ons rond. Maar hoe belandt een chef nu in hemelsnaam in Mannekensvere, ‘of all places’?

“Ik ben geboren in Middelkerke en verhuisde in mijn tienerjaren naar Nieuwpoort. Ik studeerde grafische technieken - daar heb ik mijn oog voor detail gehaald -, maar besloot uiteindelijk om mijn studies af te maken aan de hotelschool van Koksijde. Ik was altijd al gefascineerd in wereldgastronomie en deed het ook goed tijdens de ‘Junior Maitre d’Hotel’-wedstrijden, zowel in België als Europa. In die laatste bijvoorbeeld behaalde ik de vierde plaats. Ik besloot op mijn 24ste de stap naar het buitenland te wagen. Mijn eerste grote opdracht was in het vermaarde hotel Il San Pietro di Positano, onder Napels. Het wordt ook wel het Beverly Hills van Italië genoemd. Ik had de eer er te koken voor sjeiks en wereldsterren als Julia Roberts, Nicole Kidman en Danny DeVito. Twee jaar later ging ik aan de slag in Le Louis XV in Monaco, het restaurant van Frans topchef Alain Ducasse. Ook dat was een absolute topervaring. Samen met de souschef van dat restaurant trok ik ook naar hotel Le Mas de Pierre in het Franse Saint-Paul-de-Vence.”

“Na de geboorte van m’n zoontje Thomas ben ik de liefde terug naar België gevolgd. Ik was een echte workaholic, maar besloot het koken even op een lager pitje te zetten en was vier jaar aan de slag in het vastgoed”, vervolgt David. “Mijn oog viel op dit pand in Mannekensvere: een mooi huis te midden van de rust en het platteland. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik besloot in augustus dit jaar het koken weer op te starten, dit keer als cateraar. De naam GOUST verwijst naar het oud-Franse woord waar uiteindelijk ‘goût’ van is afgeleid. En tot op vandaag gebruiken Vlamingen het woord dat ook de Germanen destijds overnamen: goesting.”

De zuiderse keuken vormt de rode draad bij David: bouillabaisse à la Marseillaise, lasagna al ragú of vitello tonnato, om er maar een paar te noemen. “Ik gebruik alleen maar verse producten. Zo komen de eieren voor de verse pasta van een lokale landbouwer. Mijn familie is in de landbouw actief en de melk die ik gebruik, is van lokale productie. Zelfs de ricotta maak ik zelf. En, jawel, er is ook familie in Frankrijk actief met de productie van crémant. Het is die liefde en passie voor het vak die ik wil doorgeven. Daarom organiseer ik ook kookworkshops voor kinderen. Dat slaat enorm aan.” Naar de toekomst toe wil David van GOUST in Mannekensvere ook een brunchadresje maken. 

“Ik heb het zelf niet altijd even makkelijk gehad en heb altijd moeten knokken voor mijn plaats", zegt David. “Ik ben altijd positief gebleven en wil nu iets terugdoen voor zij die het nu moeilijk hebben. Gewoon, zomaar. Ik nam contact op met een groot weeshuis in Limburg en zij verwezen me door naar het weeshuis van Hoboken, waar ze extra hulp konden gebruiken. Speciaal voor hen zal ik 35 lekkere verse lasagna’s en pasta’s maken. (knipoogt) Want wees eerlijk, wie lust er nu geen lekker vers bord? Zo kunnen de kinderen even hun zorgen vergeten en genieten van een mooie kerst. Je kan wel zeggen dat kinderen een moeilijke kindertijd later zullen verdringen, maar dat is niet zo. Dat draag je altijd op één of andere manier met je mee. Daarom wil ik helpen.”

Meer info: www.goust.be