Nafi Thiam opent seizoen met degelijke chrono op horden in Lokeren: “In verhouding tot mijn gevoel valt de tijd goed mee”

“Ik wil er niet te veel over praten. Ik probeer de zaken positief te zien.” Zei Nafi Thiam vanmiddag bij haar competitierentree in Lokeren.

Ze doelde op de problemen met haar rug. Nu de Naamse voorgoed verlost lijkt te zijn van de hinder aan haar elleboog, is het de rug die haar parten speelt. Net als in Tokio. “Het was zelfs nog een graadje erger”, bekende Thiam, die vreesde voor haar WK-deelname in juli. “Ik zit met een probleem aan de wervelschijf dat niet in één-twee-drie te regelen valt. Dat vraagt tijd. Terwijl ik ook moet denken aan Parijs 2024: zet ik de Spelen niet op het spel als ik aan het WK meedoe? Intussen gaat het gelukkig beter. Ik heb me goed verzorgd.”

Het is wat het is, zegt Thiam nog. Met die ingesteldheid maakte ze gisteren ook haar competitierentree tijdens de Flanders Cup in Lokeren. Op de 100m horden finishte ze in 13.58. Niet top – haar PR staat intussen al vijf jaar al op 13.34 –, maar zeker ook niet slecht. Alleen in 2017 begon ze met een snellere chrono aan het seizoen.

“Ik had niet echt een tijd in gedachten”, zei Thiam. “Maar ik moest toch érgens aan het seizoen beginnen? En zoals elke eerste race was het een beetje een zootje. Mijn start kon beter. Alles kon beter eigenlijk. Het zou geweldig zijn mocht alles meteen perfect zijn, maar zo werkt het niet. 13.58 is niet zo slecht, min of meer in de lijn van vroeger. Maar het is duidelijk dat er nog veel werk op de plank ligt.”

Waarna het onvermijdelijk weer over die ellendige rug ging. “Bij het hordelopen heb ik daar geen last van. Ja, ik voél die wel, maar eigenlijk is het alleen een zorg bij het springen. Dat is de reden waarom ik zo laat mogelijk op het seizoen pas competities inplan voor het hoog- en verspringen.” Speerwerpen, kogelstoten en 800m: die onderdelen staan niet op de planning voor het WK in het Amerikaanse Eugene.

Zaterdag al treedt ze aan op de IFAM meeting in Oordegem, waar Thiam een 200m voor haar rekening zal nemen. “Een proef waarin ik me niet op mijn gemak voel”, bekende ze. “We zien wel hoe het loopt. Voorlopig weet ik nog niet goed waar ik aan toe ben. Daar dienen die competities voor: om antwoorden te vinden.”

Haar jonge fans zullen beslist op de afspraak zijn, net als in Lokeren, waar ze de handen vol had met het uitdelen van handtekeningen en het poseren voor selfies. Het zegt veel over haar statuut als nationale heldin. “Ik twijfel eraan dat de druk of de verwachtingen minder gaan zijn, maar voor mezelf voelt het wel anders aan”, aldus Thiam. “Ik heb niets meer te bewijzen. De enige doelen die ik wil bereiken, zijn degene die ik mezelf opleg. Wat die zijn? (grijnst) Ga ik niet zeggen.”

Eén maand na het WK volgt al het EK in München. Of dat haalbaar is? Thiam: “Het voornaamste doel is Eugene. Daar wil ik in vorm zijn. Het is afwachten in welke toestand ik me fysiek en mentaal voel na dat WK. Het EK volgt wel snel. Ik weet niet of ik twee zevenkampen in één maand tijd aan kan, maar daar gaat mijn voorkeur wel naar uit. Het is belangrijk om de juiste beslissing te nemen want ik wil nog heel zijn na het seizoen.”

Eén houvast voor Thiam: ook op de Spelen in Tokio is het goed afgelopen, ondanks de rugperikelen. Ze glimlacht: “Hopelijk dit jaar ook.”