De trainer die Tyson Fury vanuit de goot mee richting wereldtitel loodste: “Als zijn vrouw hem geen sorry had doen zeggen, was ik vertrokken”

Ben Davison herinnert zich zijn eerste dag als coach van Tyson Fury nog alsof het gisteren was. Ineens zag hij een kolos van 2,06 meter en zowat 180 kilogram voor zich opdoemen, met de fles Patron-tequila in de hand. Het was tien uur ’s ochtends. “Hij zat toen erg zwaar aan de drank”, begint Davison zijn relaas bij Daily Mail. “Ik vroeg me af of hij echt wel wilde terugkeren op het hoogste niveau en het werd al gauw duidelijk dat de weg héél lang zou worden.” Maar kijk. Een jaar later, in 2018 was Fury meer dan 60 kilogram kwijt en had hij een gevecht om de wereldtitel versierd tegen Deontay Wilder. Fury was de betere, maar werd in de laatste ronde tegen het canvas gemept. Uiteindelijk zou de spelleiding het op een gelijkspel houden. De kers op de taart voor Davison had er moeten komen toen de Brit de rematch wél winnend afsloot, maar toen waren hun wegen al gescheiden. “Er is geen verbitterdheid, enkel trots”, zegt Davison. “We hebben samen zoveel meegemaakt, ik weet van hoever hij komt.”

Cruciaal volgens Davison was de samenwerking met Daniel Kinahan, mede-oprichter van MTK, een bedrijf gespecialiseerd in fitness en management in Marbella. “Tyson had het moeilijk om mensen te kunnen vertrouwen”, gaat Davison voort. “Er hingen hem ettelijke rechtszaken boven het hoofd en er waren nog duizend andere hordes die genomen moesten worden alvorens een comeback mogelijk was. Nog voor ik op het toneel kwam, had Daniel alle problemen van Tyson opgelost. Tyson zat toen op een punt waarin hij alles in vraag stelde, zelfs zijn eigen bestaan. Dat er dan iemand op zijn pad komt die zegt: ‘geen zorgen, ik geloof in je, op mij kan je rekenen’, dat was een godsgeschenk. Daniel gaf hem alles wat hij nodig had om te slagen.”

Kinahan stelde Fury een trainingsbasis in Marbella ter beschikking, maar onderhandelde met ESPN ook een gevecht voor Fury van 80 miljoen pond (zo’n 90 miljoen euro). “Daniel is geweldig in wat hij doet. Veel promotors denken eerst aan zichzelf en dan pas aan de bokser, maar Daniel vocht voor wat het beste was voor Tyson. Dat heeft Tyson bevrijd, zo kon hij de focus leggen op het boksen. Zonder Daniel was het gevecht met Wilder er nooit gekomen”, maakt Davison zich sterk.

“Fysiek gezien was Tyson een freak show”, zegt Davison. “Voor iemand van zijn grootte was hij ongelofelijk snel, maar het was aanvankelijk moeilijk om te zien hoe goed hij kon boksen. Het verschil tussen een gewone vechter en een vechter van wereldklasse is dat die laatste nooit opgeeft. Hij pushte zichzelf tot het uiterste en toen zag ik iets speciaals tijdens enkele sparringsessies. Iets dat me deed geloven dat hij die comeback echt wou. Maar ook mentaal zat het niet goed. Ik weet nog hoe we op een ochtend gingen lopen op het strand in Marbella en hoe hij me vertelde hoe goed hij het wou doen. Hij zei alle juiste dingen. Maar een paar uur later aan tafel was hij volledig omgeslagen. Hij was gestresseerd en alles was negatief – zijn bipolaire kant kwam naar boven. Ik besloot te vertrekken, waarop Fury het aan de stok kreeg met zijn vrouw Paris. ‘Hoor je jezelf nu bezig? Hij is hier niet voor het geld, hij wil je beter maken. Hij geeft om je’, zei ze over mij. Nadien kwam Tyson naar mij om zich te excuseren. ‘Ik apprecieer echt wel wat je doet’, klonk het.”

Intussen volgden er dus onder meer twee gevechten met Deontay Wilder, waarbij Fury in de tweede kamp de wereldtitel bij de zwaargewichten veroverde. Zonder Davison in zijn hoek. Vrienden zijn ze nog steeds, samenwerken doen ze dus niet meer. “Het was zwaar om uit elkaar te gaan, maar we zullen nooit vergeten wat we samen hebben bereikt”, aldus Davison, die zijn voormalige poulain wel feliciteerde met zijn wereldtitel. “Ik heb hem meteen na zijn triomf niet gebeld of ge-sms’t, ik weet uit ervaring dat zijn telefoon dan roodgloeiend staat. Een paar dagen nadien heb ik hem wel gefeliciteerd.”

Van bijna dood tot wereldkampioen, Freddy De Kerpel heeft Tyson Fury hoog zitten: “De meest unieke kampioen na Ali” (+)

Grappig: Mike Tyson (53) zou straks Tyson Fury moeten bekampen, maar krijgt shirt niet eens stuk gescheurd