België na shoot-outs tegen Nederland naar finale WK hockey, doelman Vanasch opnieuw dé held: “We staan er soms zelf van te kijken wat hij allemaal doet”

In de heruitgave van de WK-finale 2018 kwamen de Belgen meteen onder druk te staan tegen Nederland. Oranje domineerde, kwam in de twaalfde minuut op voorsprong na een strafcorner en kreeg kansen om de score uit te diepen. De troepen van bondscoach Michel van den Heuvel kreunden. Bijna uit het niets scoorde Tom Boon, ook op strafcorner, drie minuten voor het rustsignaal de gelijkmaker (1-1). “Die gelijkmaker net voor de pauze was voor ons zeer belangrijk”, aldus doelpuntenmaker Boon. “Nederland speelde in de eerste helft ijzersterk en vond de ruimte. Toegegeven: het waren uitermate lastige dertig minuten tegen een hongerig Oranje.”

Van den Heuvel vroeg bij de pauze aan zijn troepen om simpeler en vooral agressiever te hockeyen. De Lions kwamen ook beter uit de kleedkamer, maar incasseerden wel – opnieuw op strafcorner via Jip Janssen – een tweede doelpunt. Die goal was het sein voor de Lions om helemaal wakker te schieten. De Belgische druk werd groter en aan het einde van het derde kwart bracht Nicolas de Kerpel de score opnieuw in evenwicht (2-2). In het laatste kwartier kregen de Lions mogelijkheden om de klus binnen de reguliere speeltijd te klaren. Tom Boon miste zelfs een strafbal. Oranje hield zwoegend stand. Shoot-outs moesten de ontmoeting beslissen. Vincent Vanasch kroonde zich daar met drie reddingen opnieuw tot ‘Man van de Match’.

“Vince is echt ongelooflijk”, zwaaide Loïck Luyaert na afloop met lof naar ‘The Wall. “We staan er soms zelf van te kijken wat hij allemaal doet. Het momentum tijdens de shoot-outs was voor ons. Niet alleen Vanasch, ook onze veldspelers bleven uitermate kalm. Ik ben blij dat ik zelf geen shoot-out moest nemen (lacht).”

Luypaert bevestigde dat de Lions niet hun allerbeste match speelden. “Terugvechten uit een lastige situatie is ook een kwaliteit”, aldus de verdediger. “Dit blijft een speciale groep. In het laatste kwartier voelden we dat Nederland het op fysiek vlak lastig kreeg. Alleen ontbrak de efficiëntie om het helemaal af te maken.”

Dat laatste bevestigde ook Tom Boon. “Gedurende enkele seconden was het pijnlijk om die strafbal gekeerd te zien”, aldus de spits, die in de topschutterstand met zeven goals slechts één doelpunt minder telt dan de Australische leider Jeremy Hayward. “De ontgoocheling om de misser was echter snel weg. Dit kan nu eenmaal gebeuren én er stonden nog negen minuten op de klok. Ik wist dat onze druk ging aanhouden. Eigenlijk hebben we altijd alles in handen om te winnen.”

Morgen om 14.30 uur kunnen de Red Lions in het Kalinga Stadium van Bhubaneswar voor de tweede keer op rij de wereldtitel veroveren. Tegenstrever wordt niet Australië, wél Duitsland, dat in de laatste zes seconden van de match de winnende treffer scoorde tegen de Kookaburras (4-3). België en Duitsland stonden dit toernooi in de poulefase reeds tegenover elkaar (2-2). De Duitsers bewijzen nogmaals dat met hen tot het allerlaatste fluitsignaal rekening dient gehouden te worden.

“Australië hockeyde op dit WK minder scherp dan verwacht”, aldus Boon. “Duitsland verdient de finale. De twee beste teams op dit WK staan morgen tegenover elkaar.”

Luypaert droomt luidop van een back to back wereldtitel. “Er wordt al langer gefluisterd dat deze groep wat te oud wordt”, besluit hij. “We hebben de laatste maanden echt als gekken getraind om onze droom, een tweede wereldtitel op rij, te verwezenlijken. Daarvoor zijn we hier. Ik herhaal het voor de zoveelste keer: deze groep is uniek.”