Drankduivel verdreven dankzij implantaat: “Sinds ik niet meer drink, krijg ik het leven tiendubbel terug”

Na de dood van zijn vrouw raakte Johan (*) zeven jaar geleden op de dool. “Een hartaanval werd haar fataal”, vertelt de man die omwille van zijn zelfstandige activiteit anoniem wil blijven. “Van het ene ogenblik op het andere bleef ik alleen over, met twee kinderen. Gelukkig waren er mijn ouders die hen uitstekend hebben opgevangen. Mij verging het minder goed. Ik begon te drinken. 

Aanvankelijk alleen op vrijdag- en zaterdagavond, maar al snel dronk ik de hele week door. De drang naar alcohol was sterker dan het besef dat ik verslaafd was. Gewoonlijk dronk ik bier, maar als het snel moest gaan, koos ik voor sterke drank, met een hoog alcoholgehalte. Tientallen keren ben ik stomdronken met de wagen naar huis gereden. Aan een slakkengangetje, dat wel. Maar elke keer toen ik weer nuchter was, slaakte ik een zucht van verlichting omdat ik niemand had aangereden. En dikwijls, bij het wakker worden na alweer een braspartij, stond ik verwonderd te kijken als ik weer eens kneuzingen of lichte verwondingen had opgelopen, als gevolg van een val waar ik me in de verste verte niks kon van herinneren.”