Anita (40) heeft ongewone aandoening waardoor ze huis poetst in haar slaap en dat is geen pretje

Parasomnia is de naam van de ziekte waar de Britse bankier aan lijdt en het maakt haar leven er niet makkelijker op. Wie er last van heeft, gedraagt zich op een abnormale manier tijdens zijn of haar slaap en bij Anita uit zich dat in de eerste plaats door te slaapwandelen.

“Mijn nachtelijke activiteiten vormen al 15 jaar een vloek op mijn leven”, vertelt ze. “Als kind had ik er af en toe last van. Mijn moeder vond me dan in het midden van de nacht en bracht me weer naar bed. De volgende morgen kon ik me er nooit iets van herinneren.”

“Toen ik twintiger was, werd ik op een morgen wakker en vertelde mijn toenmalige partner me dat hij me in het midden van de nacht in de hal had gevonden met mijn autosleutels in de hand, klaar om naar mijn werk te vertrekken”, gaat ze verder. “Ik was blijkbaar om 2 uur ’s nachts opgestaan, had gedoucht en me aangekleed, een lunchpakket gemaakt en ontbeten. Ik kon me er opnieuw niets van herinneren. Het maakte me angstig en ik voelde me verward.”

Jaren later werd ze wakker op een ochtend en merkte ze dat het huis naar boenwas en poetsmiddel rook. “Toen ik naar beneden ging, merkte ik dat elke vierkante centimeter van mijn huis vakkundig schoongemaakt was”, aldus Anita. “Ik heb meestal niet veel tijd om te poetsen en het verraste me. Aanvankelijk snapte ik niet wat er aan de hand was, tot ik plots besefte dat ik het in mijn slaap moest hebben gedaan. Ik herinnerde me er weer niets van en angstig maakte ik een afspraak bij de dokter.”

Volgens hem leed ze aan parasomnia en hij had nog meer slecht nieuws: er was niet veel aan te doen. Haar enige optie was slaappillen nemen, maar daar stond ze niet voor te springen. “Ik wilde me niet de rest van de dag helemaal groggy voelen”, zegt ze. “Of afhankelijk worden.”

Intussen stond ze om de paar maanden ’s nachts op om te poetsen. Maar toen ze in een stresserende vechtscheiding terechtkwam vijf jaar terug, ging de frequentie plots omhoog. En ze begon minstens een keer per nacht op te staan. Gelukkig ontmoette ze haar huidige echtgenoot, bedrijfsleider Munawer Ismail (42) uit Cheltenham. Ze vertelde hem al snel over haar ziekte omdat ze besefte dat hij er snel genoeg mee geconfronteerd zou worden als ze samen de nacht doorbrachten. “Ik wist niet hoe hij zou reageren, maar gelukkig had hij er begrip voor”, vertelt ze. (lees hieronder verder)

“Intussen heb ik mijn huis al vaak ’s nachts schoongemaakt. ’s Morgens vind ik soms gebroken spullen en ik ben ook al poetsdoekjes tegengekomen in de koelkast. Ik weet dat het griezelig en vermoeiend kan zijn voor Munawer. Soms zit ik rechtop in bed en gedraag ik me alsof ik midden in een meeting zit. Of gil ik. Ik heb zelfs al eens water over hem uitgegoten. Hij brengt me altijd zachtjes weer naar bed.”

Het lijkt tot grappige situaties te leiden, maar het is niet altijd zo luchtig op te nemen. “Tijdens de kerstvakantie een jaar geleden gingen we naar Las Vegas. Op een nacht probeerde ik onze hotelkamer te verlaten terwijl ik amper iets aan had. Ik was ervan overtuigd dat ik opgekleed was voor een avondje uit in het casino. Gelukkig hield Munawer me tegen”, vertelt ze. “Mijn grootste angst is dat ik een keer in mijn wagen zal stappen en de weg op zal gaan. Mijn man verstopt daarom mijn sleutels elke avond. Als ik ze niet vind en merk dat de deur op slot zit, ga ik gelukkig meestal gewoon weer naar bed.” (lees hieronder verder)

Vorig jaar was er opeens hoop dat ze van de aandoening af zou raken. Ze zag op Facebook een post over hypnotherapie en besloot het een kans te geven. “Volgens mijn therapeute kon het te maken hebben met angst en ze leerde me trucs om met stress om te gaan. Daarop namen mijn aanvallen flink af. Wat was het heerlijk om ’s morgens wakker te worden en te merken dat ik mooi in bed was blijven liggen.”

Ze heeft occasioneel nog wel een terugval en slaat dan ook weer aan het poetsen, maar het is niet meer te vergelijken met vroeger volgens haar. “Ik ben van plan om nog even door te gaan met de therapie in de hoop volledig van het slaapwandelen af te komen. Ik denk dat ik dat wel verdien, na 15 jaar van nachtelijke omzwervingen”, zegt ze nog.