Leo en zijn vrouw Linda De Vylder hadden Mila nog maar vijf dagen bij zich toen het dier de benen nam. Ze maakte van een valpartij in de sneeuw gebruik om zich los te rukken. De baasjes waren er het hart van in. “Als je een hond neemt, dan is dat een zware verantwoordelijkheid. Je mag zo’n dier niet verspelen, maar het gebeurde toch”, zucht Leo.

Ze namen dezelfde dag nog contact op met LOSTDogzzz. “Twee uur later stonden ze hier. We hebben die dag tot 4 uur ’s nachts gezocht”, vertelt Leo. Mila was aanvankelijk niet moeilijk op te sporen. Ze droeg een tracker. Maar ze liet zich niet vangen en na vier dagen waren de batterijen leeg.

Mila was tot voor kort een Roemeense straathond. Ze was het bijgevolg gewoon om op straat te leven. Bovendien was ze nog te kort bij haar baasjes om met hen of de omgeving een band te hebben. Het gevolg was dat ze aan het dolen ging en flink wat afstand aflegde.

Dankzij reacties op de vele affiches die werden verspreid, op de berichten op sociale media en contacten met politie kon een team van in totaal 15 vrijwilligers Mila blijven volgen, van Mechelen naar Zemst en vervolgens naar Boortmeerbeek, Bonheiden, Elewijt, Perk, Steenokkerzeel, Vilvoorde en uiteindelijk Nossegem.

Regelmatig konden ze ook in de buurt komen, maar slimme Mila bleef op afstand. De vangkooien doorzag ze. “Soms zat ze op een paar meter van ons te spelen. Het was of ze ons uitlachte”, zegt Jessy Van Bael uit Burcht, medeoprichtster van LOSTDogzzz.

Ze volgden dag en nacht, maar grepen niet in en riepen ook andere op dat niet te doen. “Als je een hond probeert te pakken, dan moet je 100 procent zeker zijn dat je hem ook hebt. Een tweede kans krijg je niet meer, want dan is het vertrouwen weg”, weet ze.

Op een grote akker in Nossegem waagden Jessy en vrijwilliger Lara Van Camp uit Lint uiteindelijk hun kans. Mila kwam vlak bij Lara, die Sky en Nouga bij zich had – een slimme keuze, want Mila zocht graag het gezelschap van andere honden op. Op een wenk van Jessy sloeg ze toe. Mila raakte in paniek, stribbelde tegen, beet, maar de dierenliefhebbers lieten niet los.

“Het is verstand op nul zetten en niet lossen. Op dat ogenblik voel je door de adrenaline sowieso niks van pijn”, verklaren ze. Om 1.30 uur was Mila weer thuis in Mechelen.

Leo is wat blij. “Mij was dit nooit gelukt. Ik was waarschijnlijk tevergeefs achter Mila blijven aanlopen tot de tracker plat was. LOSTDogzzz is echt een aanrader voor wie zijn hond kwijtspeelt.” Hij deed al twee keer een vrije gift aan LOSTDogzzz, maar is daartoe zeker niet verplicht. De vzw werkt gratis.

En het blijft niet bij vangen alleen. De baasjes worden ook verder begeleid en ondersteund door de vrijwilligers bij de omgang met hun hond. “We blijven voor hen paraat staan”, verzekert Kimberley Swiggers uit Lint.

LOSTDogzzz bestaat vier jaar en heeft vrijwilligers verspreid over Vlaanderen. Jessy: “Als een kind verdwijnt, dan is er Child Focus. Verdwijnt een hond, dan is er niks. Terwijl die dieren voor de baasjes hun kinderen zijn. Daarom doen we dit, opnieuw met goed eindresultaat.”

Vorig jaar werden 1.400 honden aangemeld bij LOSTDogzzz. 90 procent is weer terecht. Meer info op lostdogzzz.be.