Ook half jaar na watersnood blijven vrijwilligers hulpgoederen inzamelen: “De mensen denken dat het is opgelost, maar niets is minder waar”

De leden zamelen onder meer droge voeding, katten- en hondeneten, klein elektro, verzorgingsproducten en werkgereedschap in om dat komend weekend naar Kinkempois te rijden – daarvoor wordt overigens ook nog een bestelwagen of kleine vrachtwagen gezocht.

Robert maakte als militair vijf overstromingen mee, weet wat voor een ellende dat met zich meebrengt. En dat hulp niet altijd komt. “Ik herinner mij nog hoe ik schapen van verdrinking redde en dat aan de zijlijn een rijtje mensen stond te kijken en lachen. Sommige zien liever andere mensen creveren dan te helpen.” Hij wil niet aan de zijlijn blijven en helpen.

Net als Nicole. Zij herinnert zich nog levendig de dijkbreuk begin 1976 in haar woonplaats Walem. “Het was nacht, vanuit wagens met luidsprekers werd ‘watersnood’ geroepen. Toen ik uit het raam keek, zag ik het water vanuit Battenbroek komen.”

“Het ging ontzettend snel, alle huizen en kelders liepen onder water. 40cm overal. Mensen werden met bootjes geëvacueerd. Ik herinner mij nog dat ik slechtgezind was op het leger omdat de militairen in plaats van zandzakjes te vullen de meisjes van het Rode Kruis aan het opvrijen waren, terwijl mijn pa en ik aan het scheppen waren.”

“Het ergste was dat toen een jongetje van 10 is verdronken, door een misverstand. Ze dachten dat hij in een wagen was gestapt, maar in plaats daarvan was hij moederziel achtergebleven.”

Ook nadien was het doffe ellende (“De buren kregen van de verzekering de raad om hun ‘tapis plain’ aan de waslijn te hangen en vervolgens terug te plaatsen!”) maar Nicole herinnert zich ook de solidariteit. “Ik zat op school in Lorette. We speelden een toneelstuk, dat 10.000 Belgische frank opleverde. Dat geld mocht ik mijn ma en pa geven.”

Het is niet de eerste actie die ‘Ge zijt van Mechelen … als …’ onderneemt voor de slachtoffers van de overstromingen. “Op de avond van de overstromingen schoten we al een eerste keer in actie, maar het werd een fiasco. Ik had vooraf afspraken gemaakt met een lokale burgemeester, maar toen we aankwamen, moesten ze niks hebben en konden ze niet zeggen waar we dan wel met onze hulpgoederen terecht konden. Gelukkig is het materiaal dankzij een groep uit Walem toch nog verdeeld geraakt”, zegt Robert.

Vandaar dat hij het dit keer anders aanpakt. “We werken samen met Ilona Swalus en Team ILO uit Gooik. Zij gaan zelf bij de mensen aankloppen om te vragen wat ze nodig hebben.” Mechelaars kunnen hulpgoederen brengen naar Nicole (Oude Baan 5) of Lisa Dirkx (Liersesteenweg 499), die met graagte haar garage ter beschikking stelt.

Een groot succes is de inzameling (nog) niet. “Onze Facebookgroep telt 34.000 leden, maar de respons is pover. De mensen denken dat het is opgelost, maar niets is minder waar. Ze zitten daar nog altijd dik in de miserie. Gezinnen hebben nog altijd geen gas of elektriciteit, zitten in de kou. Hulp is écht nodig, want als ze op de overheid moeten wachten…”

Meer informatie op ‘Ge zijt van Mechelen … als …’.

Leerlingen Pitzemburg helpen bij opkuis overstromingen