800.000 euro moet Arsenaalwijk boost geven: “Kinderarmoede in verouderde wijk op een na hoogst”

De superdiverse wijk is één van de meest kwetsbare buurten in Mechelen. Het gemiddelde inkomen bedroeg er in 2018 14.886 euro per jaar, zowat een kwart minder dan het gemiddelde in de Dijlestad (19.668 euro). De kinderarmoede is er met 19% het op één na hoogste van alle wijken in Mechelen.

Daarnaast kampt de wijk aan de Leuvensesteenweg met een sterk verouderd patrimonium. 89% van het woningpatrimonium is ouder dan 51 jaar, 46% dateert zelfs van voor het einde van de Tweede Wereldoorlog. Sinds 1983 werden slechts 35% van de woningen gerenoveerd.

“De Arsenaalwijk kampt met verschillende uitdagingen, maar heeft een enorm potentieel. Samen met de inwoners gaan we aan de slag om de publieke ruimte, zoals bijvoorbeeld ’t Hofke, op te waarderen”, licht Somers toe.

“Een wijkjurist gaat samen met huurders en eigenaars bekijken hoe ze hun woning kunnen renoveren. En een preventieconsulent gaat dertig kortgeschoolde, kwetsbare jongeren opleiden tot preventiewerkers. De jongeren worden begeleid naar een vaste job terwijl ze de sociale cohesie in die wijk versterken.”

Het opzet van het hele project is volgens de minister om ervoor te zorgen dat de inwoners zelf aan het stuur zitten. Daarom wordt gebruik gemaakt van het zogenaamde ‘Collective Impact Model’, een innovatieve aanpak uit de Verenigde Staten. Daarbij bepalen de inwoners de doelstellingen en welke acties daarvoor nodig zijn.

“Met 75 verschillende nationaliteiten leven er in Mechelen nergens zoveel verschillende nationaliteiten samen op één plek als in de Arsenaalwijk. Met deze totaalaanpak betrekken we alle inwoners van begin tot einde”, zegt Somers.

“We investeren vanuit Vlaanderen 800.000 euro, maar dat geld dient niet enkel voor kwalitatievere woningen en een vernieuwd openbaar domein. Het project gaat in de eerste plaats over burgerbetrokkenheid. Mensen die elkaar ontmoeten, zich deel voelen van deze stad, en actief willen meewerken aan een nog mooier Mechelen.”

Bij buurtcomité Leuvensesteenweg vinden ze het dan wat vreemd de plannen te moeten vernemen via de pers. “Al is er al lang geen communicatie meer met de stad sinds de afschaffing van de wijkraad en de bewonersvergaderingen”, zegt José Van der Wildt.

Haar collega Eddy Muls bevestigt dat. “Het enige wat we van de stad nog hebben gekregen, is de vraag of we nog bestaan. Op de vernieuwing van de Leuvensesteenweg is hier de laatste jaren ook niet veel gebeurd. Wel werd het lokaal dienstencentrum gesloten, het buurtopbouwwerk afgeschaft en de wijkzaal gehalveerd”, klinkt het kritisch.

Al geven ze ook toe dat ze de buurt niet meer kunnen vertegenwoordigen; daarvoor telt het comité nog te weinig leden.

Het gebrek aan leden en corona maakten ook dat ze al twee jaar geen activiteiten meer konden organiseren. “Met alle gevolgen voor de sociale cohesie van dien. We kennen onze medebewoners niet meer”, zegt José.

Speelt mee dat Arsenaal in hun ogen een doorstroomwijk is geworden. “Ik zie vooral jonge gezinnen komen die goedkoop willen wonen. Zij renoveren hun huis, om een paar jaar later weer te verhuizen. De oudere bewoners hebben daar denk ik het geld niet voor”, zegt José.

Eddy ziet dan weer vooral een grote instroom van bewoners met migratieroots. “Vooral de opmars van zwarte Afrikanen valt op.” Investeringen in hun wijk juicht het buurtcomité zeker toe. “Want de laatste jaren werd onze wijk wat verwaarloosd.”