200 buren vragen overleg over behoud Nattenhofbos

Bijna negentig bewoners van de Battelsesteenweg, Dageraadstraat, Koolstraat, Koningin Astridlaan en Monseigneur van Nuffelstraat schreven eind oktober een eerste brief aan het stadsbestuur. Daarin vroegen ze met hun opgerichte burgerwerkgroep een plek aan de tekentafel voor de site van de oude brandweerkazerne en het achterliggend binnengebied.

Schepen Greet Geypen liet de bewoners in een schriftelijk antwoord weten dat “pas wanneer de resultaten van het beschrijvend bodemonderzoek gekend zijn verder kan worden nagedacht over een toekomstige invulling.”

Dat onderzoek is nodig nadat bleek dat de bodem deels besmet is door blusschuim met PFOS. Het loopt sinds september en duurt een jaar. “lndien vervolgens sanering vereist is, zal een bodemsaneringsproject opgesteld moeten worden”, geeft de schepen aan.

Buurtwoordvoerder Peter Thoelen: “Wat we appreciëren, is dat de stad beloofd heeft dat de buurt ‘intensief betrokken’ zal worden bij mogelijke ontwikkelingen. We rekenen erop dat dat meer betekent dan enkel maar onze mening mogen geven op gemaakte plannen. Het participatietraject moet nu al beginnen.”

De buurt is absoluut niet uit op confrontatie, wil wel door middel van positief overleg met de stad en de private eigenaars een goede oplossing vinden. “Recent kocht de stad elders een aantal privégronden aan om ze als buurtgroen te behouden en open te stellen. Dat zijn hoopvolle voorbeelden voor onze buurt.”

Echt gerust zijn de omwonenden niet. Waar ze schrik voor hebben, is een verborgen agenda. In 2018 doken schijnbaar uit het niets al eens privé-plannen op om al het groen op te offeren voor bebouwing en bestrating, zelfs in sommige tuinen.

“De stad wuift dat weg met het argument dat die plannen niet goedgekeurd werden. Maar de GECORO adviseerde toen wel al positief, zij het met vragen. Die plannen zijn wel in de hoofden van de mensen hier blijven hangen. En in de hoofden van de projectontwikkelaars ongetwijfeld ook”, zegt Thoelen.

Het Nattenhofbos is overigens geen officiële benaming, wel een die de buren aan het groengebied gaven. “Het is vandaag het grootste groengebied in en om de binnenstad, op de parken na. Het gebied herbergt een grote biodiversiteit, met ook soorten die zelden in een stadsomgeving voorkomen”, klinkt het.

Het is er ook al lang. Broer en zus Carl en Frieda Smets herinneren zich nog goed hoe zij er als kind speelden en daarna hun kinderen. “Je voelde je ik-weet-niet-waar, maar niet in de stad. Er was zelfs een soort dreef. Ze hebben alles twintig-dertig jaar geleden afgesloten na vandalisme. Maar was die PFOS-vervuiling er niet geweest, dan waren ze hier nu al aan het bouwen. Zo simpel is het.”

De buren willen overigens niet alleen opkomen voor het bos in hun achtertuin. Ze vragen de stad zo veel mogelijk groen op het hele Mechels grondgebied te  behouden. “Beperk nieuwe ontwikkelingen tot percelen die nu al bebouwd of verhard zijn”, vraagt Thoelen.

“We merken dat Mechelen al een aantal kleinere parkjes in de binnenstad aangelegd heeft en dat bij grote projectontwikkelingen groenaanleg opgelegd wordt. Dat is zeker goed, maar nog beter is het behoud van bestaande bomen.”