"Foto's onthouden wat mensen vergeten"

Rudi werd op 22 juli 1968 geboren als derde telg van vijf en enige zoon van François Verheyden (81) en Yvonne Lemmens (73). Hij was 29 jaar lang de broer van Berthy (51), Kristel (50), Anja (46) en Sindy (44). Zijn familie wil hem op een prachtige manier herdenken op 16 februari. Op die dag in 1998 werd hij lafweg doodgeschoten door zijn liefdesrivaal M.M. (ondertussen 48). Hij was de man van M.L. Zij had voor Rudi gekozen en dat kon M. maar moeilijk verkroppen. Rudi was op dat ogenblik nog getrouwd met zijn vrouw P. S. (ondertussen 46), maar ook zij waren geen koppel meer. Niets kon de liefde tussen Rudi en M.L. nog in de weg staan, behalve de jaloerse M.M. Die probeerde in november 1997, enkele maanden nadat hij en zijn vrouw uit elkaar waren, al om Rudi om het leven te brengen. De politie kon hem toen op een ochtend omstreeks 5 uur in zijn wagen betrappen met een bivakmuts op. Er volgde een ware schaduwtocht. Rudi voelde zich onveilig en verklaarde enkele dagen voor de moord dat hij nooit dertig jaar zou worden. En zo geschiedde."Een eerste keer kwam het in me op toen mijn kinderen me vertelden dat ze Verheyden 'papa' moesten noemen. Ik schafte me een jachtgeweer aan. Nog enkele dagen bleef ik piekeren en talmen. Maar toen werd het zaterdag 14 februari, Valentijn zonder M.L.. Dàt kon ik niet meer aan. Die avond stond mijn besluit vast: ik zou de minnaar van mijn geliefde een lesje leren. Hij zou me niet ontsnappen, want ik wist hoe laat Rudi Verheyden die maandagochtend bij Interbrew in Leuven moest zijn", vertelde M.M. daarover later in de rechtbank. Hij vuurde tweemaal door de wagen van Rudi heen. Die probeerde nog verder te rijden, maar had geen enkele kans. Hij overleed diezelfde dag, op 16 februari 1998. M.M. ging zich nadien aangeven bij de politie van Tienen, niet wetende dat Rudi overleden was. Hij werd uiteindelijk veroordeeld tot 25 jaar cel, waarvan hij er 8,5 uitzat. De man is al een tijdje weer op vrije voeten, maar mag de gemeente Lubbeek niet meer binnen.

De familie Verheyden is altijd een hechte familie geweest. Maar deze vreselijke gebeurtenis bracht hen nóg dichter bij elkaar. "Wij zijn nog veel hechter geworden. Onze huwelijksverjaardagen vallen in de periode van Rudi's sterfdatum en die vieren wij dus niet. Het verdriet is te groot om in die periode iets te vieren. Rudi was dé sfeermaker van de familie. Hij was elke dag wel met iets bezig en wordt nog altijd verschrikkelijk hard gemist. Rudi is veel te goedgelovig geweest. Wij hebben hem zo vaak gezegd dat hij beter wegbleef van die vrouw en de wespennest die dat met zich mee zou brengen, maar hij was zó verliefd dat onze woorden niet mochten baten. Want de vrouw van M.M. speelde een dubbel spelletje. Rudi had een grote mond, maar een heel klein hartje. Hij kon niet leven met het idee dat hij met iemand ruzie zou hebben. Zelfs M.M. getuigde tijdens het proces in de rechtbank dat hij dan pas besefte wat voor een fantastische gast hij had kapotgemaakt", vertellen zussen Anja en Berthy.


Om Rudi te herdenken, twintig jaar na zijn overlijden, gaat de familie op zoek naar foto's. "Want foto's onthouden wat mensen vergeten", meent zus Anja. Daarom overlopen wij even zijn levenswandel. "Rudi startte als ukkie van twee jaar en twee maanden zijn kleuterschool in de basisschool van Lubbeek. Vanaf de derde kleuterklas ging hij naar de school in Boutersem. Op dat moment was hij al erg sportief. Als 6-jarige liep hij al wedstrijden bij de LAC. Onze grootmoeder had een café. Toen hij daar op zijn 6 jaar deelnam aan het struifspel, werd hij onmiddellijk winnaar bij de jeugd. Het derde tot en met het vijfde leerjaar (van '76-77 tot '78-79) volgde hij terug in Lubbeek. Daarna trok hij tot '83-84 naar de staatsschool in Sint-Joris-Winge. Daar hebben wij weinig beelden van. Dus daar zouden mensen ons extra mee kunnen helpen. Zijn laatste twee schooljaren voltooide hij in de 'SPAS' in Leuven, het latere VTI", vertellen zussen Anja en Berthy.

Naast zijn schoolcarrière had Rudi ook heel wat hobby's. "Hij speelde jarenlang voetbal bij SMS Lubbeek. Daar werd hij in '94 ook trainer van de duiveltjes en hij schopte het zelfs tot de eerste ploeg. Rond de jaren '90 startte hij zijn carrière als amateurwielrenner. Dat deed hij niet onaardig. Hij won zelfs nog een aantal koersen. Daaruit volgde de ambitie om mee te werken bij het reportageteam Express Hageland. Voor de rest speelde hij jaren bij minivoetbalploeg Brazil in Linden en werd hij trainer van de vrouwelijke minivoetbalploeg Het Hoekske in Tienen. Ondertussen werkte hij in het leger in Koksijde. Daarna ging hij naar de brouwerij van Artois in Leuven bij de flessenafdeling. Daar werkte hij tot op de dag van zijn dood", klinkt het bij de zussen. Als lezers foto's hebben van bepaalde gebeurtenissen uit het leven van Rudi, mogen ze altijd contact opnemen via het e-mailadres kapsalonziigzag@hotmail.com. Dat is het kapsalon van Rudi's zus Anja, op de Staatsbaan in Lubbeek.