“Een witte mol vangen? Dat voelt voor mij als de lotto winnen”

Zaterdag ging Kurt Bellon, de wespenvanger van Londerzeel en zaakvoerder van Antimal op pad om enkele mollenklemmen te controleren. Na twee zwarte mollen viste hij tot zijn eigen verbazing een witte op in de Houtenmolenstraat in Opdorp. “Ik vroeg meteen aan de mensen of ze een foto wilde maken met mijn gsm”, vertelt Kurt. Naast wespen, vliegen en ratten vangt hij ook mollen. Hij is gekend tot ver buiten zijn gemeentegrenzen en werkt onder andere samen met Q-Beach House, horecazaken en particulieren om ongedierte al dan niet preventief te bestrijden.

_{(lees verder onder de foto)}

1.200 mollen vangt Kurt per jaar. “En afgelopen jaar hadden we een nat jaar. Dat wil zeggen minder overlast van wespen, maar des te meer van mollen. Bij vochtige grond zijn er meer insecten als pieren en larven in de bodem aanwezig. Meer kikkertjes en dergelijke, daar komen meer mollen op af”, vertelt Bellon. De mol heeft niet bijster veel natuurlijke vijanden. Ze leven ook nog eens onder de grond, wat hen minder zichtbaar maakt. “Wezels trekken de mollengangen in en weten hen goed te vinden, verder zijn het reigers en ooievaars in de lucht die hen spotten. Wanneer een mol een hoop maakt en de grond beweegt, vallen de vogels aan. Die maken geen trillingen op de grond en komen dus geruisloos aan.”

Wat ik met die 1.200 mollen per jaar doe? Ik geef ze terug aan de natuur. Ik leg ze in het bosje tegenover me of achter in de tuin. Daar smullen buizerds, eksters en uilen van. Die mollen blijven geen twee dagen liggen hoor. Die gaan weg als zoete broodjes”, knipoogt hij. “Deze ligt nu nog in mijn wagen maar ik ga hem ook weggeven aan de natuur. Een vriend stelde voor om hem te laten opzetten maar dat ga ik niet doen. Die foto is me veel waard en daar heb ik genoeg aan. Ik hoef geen opgezette mol op de haard hebben staan als trofee. Stel je voor dat mijn vier kinderen een opgezette witte mol willen verdelen wanneer ik er niet meer ben?”, grapt hij.