Zijn levensverhaal leest als een roman. Actief als paardenslachter maakte Roger De Neef voor de oorlog een mooie carrière als baanwielrenner. In totaal zou hij vijf internationale wielerzesdaagses op zijn naam schrijven. Toen het Duitse leger België binnenvielen in 1940 was hij samen met Stan Huys actief op de wielerzesdaagse in het Argentijnse Buenos Aires.

Na acht maanden werd hij ingelijfd in het Canadese leger om uiteindelijk de oversteek te maken naar Groot-Brittanië waar hij naast sportleraar zich ook zou bekwamen als parachutist. Het was in zijn hoedanigheid als parachutist dat hij samen met een equipe van andere valschermspringers in augustus 1944 boven het plaatsje Gedinne in de Ardennen gedropt werd. “Ik zweette als een gek. Wat ons beneden te wachten stond was een groot vraagteken. Los van alle andere gevoelens op dat moment was het aangenaam moment om na vier jaar afwezigheid terug voet te zetten op Belgische bodem”, verklaarde De Neef later in interviews.

Samen met zijn kompanen blies De Neef door middel van een mijn een vrachtwagen vol munitie en Duitse soldaten op. “Het was een akelig moment, want we gooiden ook nog enkele handgranaten”, aldus De Neef. Het was Bert Otté, penningmeester van de vriendenkring van de SAS (Special Air Service), die samen met de andere leden van de vereniging het ereteken onthulde. Pas in het najaar van 1944 kwam De Neef een eerste keer terug thuis. Zijn zoon Kilian, die later in de voetsporen van zijn vader trad als wielrenner, was aanwezig op de plechtigheid. “Ik heb mijn vader pas als kleuter een eerste keer zien. Hij zal zeker en vast trots zijn op dit ereteken.”

Ook burgemeester Filip Anthuenis (Open Vld) stak de postume loftrompet af voor Roger De Neef, die na zijn carrière als baanwielrenner én oorlogsheld ook nog jarenlang actief was als gemeenteraadslid en later ook schepen was voor de CVP. “De Neef was een volksjongen met ‘pourre’ in de benen. Hij heeft een niet onbelangrijke bijdrage aan de bevrijding van ons land geleverd. En onder meer als schepen van Feestelijkheden stond hij mee aan de wieg van heel wat initiatieven in onze stad, zoals de klokjesworp voor de kinderen met Pasen: een traditie onze stad vandaag nog steeds kent.”