Emotioneel afscheid van verongelukte Joyce (36) en Wim (37): “We beloven dat jullie dochters zullen opgroeien tot twee prachtige meiden”

Het pittoreske dorpje Koningshooikt, een deelgemeente van Lier met amper 4.000 inwoners, verkeert sinds het verkeersdrama van vorig weekend in diepe rouw. Wim en Joyce waren met vrienden op weg naar huis na een trouwfeest in Berlaar-Heikant toen het op amper honderd meter van hun woning gruwelijk misliep. De bestuurder van de Porsche Panamera reed op een rotonde rechtdoor, waarna het voertuig tientallen meters verder werd gekatapulteerd.

Joyce en Wim, die tien jaar getrouwd waren, zaten met twee anderen op de achterbank en stierven ter plekke. De vier andere inzittenden van de wagen raakten zwaargewond.

Lees ook: “Ze weet nog niet dat haar beste vriendin er niet meer is”: Emmy herstelt in ziekenhuis na zwaar ongeval waarbij koppel het leven liet (+)

Het afscheid van Joyce en Wim komt veel te vroeg, klonk het op de uitvaart. “Hun verhaal was nog lang niet af. Net tien jaar getrouwd. De fundamenten waren nog maar pas gelegd, waarop verder kon worden gebouwd aan een gelukkig bestaan.” Vrienden omschreven het koppel als warme en vrolijke mensen, voor wie hun twee dochtertjes centraal stonden. De zusjes legden bij de start van de uitvaart een roos bij de urne van hun ouders.

Ook de broer van Wim onderstreepte hoe liefdevol het gezin was. “Van het leven genieten was belangrijk. Jullie warme nest was belangrijker dan orde en netheid. ‘You call it chaos, we call it family’ hing niet voor niets in het groot aan de muur. Overal graag gezien, het was dan ook niet te verwonderen dat een gaatje in de agenda soms moeilijk te vinden was.”

“Familieman. Bon vivant. Trotse zoon, schoonzoon en broer. Zo een fiere papa”, vertelden de werkgevers van Wim, die projectleider was bij bouwbedrijf D’Hulst in Lier, tijdens de uitvaart. “Met plezier en veel geduld luisterde je altijd naar het geklaag van je collega’s. Over eender welk onderwerp en op even welk moment. Bij jou konden wij altijd ons hart luchten en met onze zorgen terecht. Je gaf telkens jouw ongezouten mening zodat wij nadien weer verder konden. Je zorgde steeds weer voor die glimlach op ons gezicht.”

“Wij, mensen uit den bouw, doen niet anders dan elke dag problemen oplossen. Waarom krijgen wij dit niet opgelost? Het gevoel van machteloosheid maakt de pijn zo ondraaglijk”, aldus Sofie en Warre.

De ouders van Joyce lieten aan het einde van de uitvaart een pakkende brief voorlezen. De jonge zestigers verhuisden na de fatale crash naar de woning van het verongelukte koppel, waar ze hun twee kleindochters van 6 en 9 jaar zullen grootbrengen.

“Jullie plaatsten onze meisjes steeds op de eerste plaats”, aldus de grootouders. “Streng maar rechtvaardig in de opvoeding, wat zijn wij fier op jullie. Tot we vorige zondag uit ons bed werden gelicht met het slechtst denkbare nieuws. Nog steeds kunnen we niet geloven dat jullie uit ons leven zijn gerukt. Zo oneerlijk, zo onrechtvaardig, zo abrupt. Zonder afscheid te nemen, komen we dit nog ooit te boven?”

“We beloven dat we samen met familie en vrienden jullie taak om de kinderen op te voeden zo goed mogelijk zullen overnemen. Nooit zullen wij jullie kunnen vervangen. Steeds zullen wij over jullie blijven praten en alle moeilijke vragen proberen te beantwoorden. We zullen ze met z’n allen overladen met liefde en genegenheid en de waarden en normen proberen mee te geven waar jullie voor stonden. We beloven dat ze zullen opgroeien tot de twee prachtige meiden die jullie voor ogen hadden.”

De uitvaart werd door maar liefst 1.600 rouwenden bijgewoond. Uit respect voor hun privacy werden de beelden van de plechtigheid ons bezorgd door de familie zelf. Na de plechtigheid kregen de urnen van Joyce en Wim een laatste rustplaats op de begraafplaats van Koningshooikt. Op vraag van de familie gebeurde dit in intieme kring.