Parlementslid Katia Segers (sp.a) vraagt meer steun voor gemeenten die naast Rand- en Denderfonds grijpen: “Ook zij voelen elke dag de invloed van Brussel”

Nadat de Vlaamse regering vorig jaar bekendmaakte om extra financiële steun te geven aan enkele gemeenten via een Rand- en een Denderfonds kwam er onder meer vanuit Liedekerke al gemor. Met het Randfonds kunnen 19 gemeenten grenzend aan Brussel rekenen op 4 miljoen euro per jaar. Het Denderfonds is er voor Ninove, Denderleeuw, Zottegem en Geraardsbergen. Liedekerke valt net als enkele andere gemeenten en steden uit de boot, terwijl ze daar vinden dat ook zij met dezelfde uitdagingen geconfronteerd worden. “Gemeenten als Liedekerke, Affligem, Roosdaal, Halle en Lennik ervaren elke dag de uitdagingen van de nabijheid van Brussel”, zegt Katia Segers. “Het is dan onbegrijpelijk dat deze gemeenten geen gelijke ondersteuning en middelen krijgen vanuit Vlaanderen. Uitdagingen als kinderen met een andere thuistaal, internationalisering, armoede, hoge woningprijzen, een tekort aan kinderopvang enzovoort stoppen niet aan de gemeentegrens en stijgen ook in die andere gemeenten door de wisselwerking met Brussel. Deze gemeenten hebben echter momenteel een stuk minder tools en middelen in handen om het hoofd te bieden aan de razendsnelle evolutie.”

Segers voelt zich nu gesteund door een recente studie door het Brussels Informatie-, Documentatie- en Onderzoekscentrum (BRIO) van de Vrije Universiteit Brussel. “Alle 300 Vlaamse gemeenten werden gerangschikt aan de hand van 106 indicatoren”, gaat het verder. “De classificatie gebeurt op basis van de principale componentanalyse (PCA). Daaruit blijkt dat enkele gemeenten uit onze regio, waaronder Liedekerke, Affligem, Roosdaal, Lennik en Halle, zich in de top 28 bevinden.”

“We moeten af van de sinterklaaspolitiek waarbij de minister zijn favoriete projecten in de Rand middelen toebedeelt”, vervolgt het parlementslid. Ze richt daarbij het vizier op Ben Weyts (N-VA), Vlaams minister van Vlaamse Rand. “Hij moet alle gemeenten in de brede Rand de nodige middelen garanderen voor projecten die lokaal het grootste verschil gaan maken. Ik stel ook voor om de té enge definitie van de Vlaamse Rand los te laten en de verdeling van de middelen te baseren op de PCA-scores die BRIO ontwikkelde. De huidige Vlaamse Rand met haar 19 gemeenten dekt al lang niet meer de socio-economische realiteit van vandaag. De cijfers uit dit onderzoek tonen aan dat ook gemeenten zoals Liedekerke, Affligem, Roosdaal en Lennik de invloed van Brussel elke dag voelen. Het is dan ook onbegrijpelijk dat deze gemeenten niet dezelfde ondersteuning en middelen krijgen om in te spelen op deze uitdagingen, terwijl hun buurgemeenten dat wel kunnen.”