Jolien Blieck lijdt aan een erfelijke ongeneeslijke netvliesafwijking waardoor haar zicht verslechterd naarmate ze ouder wordt. Als kind zag ze prima, maar nu ze 27 is kan ze bijna niets meer zien. “Ik zit in de laatste fase”, zegt ze. “Nog even en ik zal alleen nog het verschil tussen licht en donker kunnen zien. Sinds mijn twintigste is mijn zicht fel achteruit gegaan. En wat ik verlies, krij ik nooit meer terug. Telkens je beseft dat je weer wat licht kwijt bent, dan is dat een stukje rouwen. Telkens opnieuw is het ook aanpassen, zowel op emotioneel als op praktisch vlak. Maar mijn aandoening heeft me ook geleerd om kracht te putten uit wat ik wel nog heb.”

Die kracht haalt Jolien in de eerste plaats uit haar gezin. Ze woont in Dadizele met haar partner en heeft ondertussen drie kindjes van 7, 6 en 3 jaar. “Deels door de hormonen van de zwangerschappen is mijn aandoening sneller gevorderd. Maar tegelijk heb ik enorm veel steun aan mijn man en mijn kinderen. Zij zijn mijn licht. Door de jaren heen heb ik ondertussen een rugzakje gevuld vol emoties. Af en toe zit ik in de put en dan grabbel ik er eens in. Maar ik heb mijn lot aanvaard. Twee jaar geleden, toen mijn jongste een jaar oud was, ben ik voor het eerst naar de Vrienden der Blinden en Slechtzienden in Koksijde gestapt voor een hulphond. Toen heb ik bij wijze van introductie vijf minuten samen met een hond kunnen oefenen en toen ging een nieuwe wereld voor me open. Twee jaar later sta ik nog steeds op de wachtlijst, al zal het binnenkort mijn beurt zijn.”

Marc en Kaatje van Den Drieweg bleven niet bij de pakken zitten en droegen hun steentje bij. Een steentje van ruim tweeduizend euro voor de Vrienden der Blinden en Slechtzienden. “We zamelen ondertussen al twee jaar geld in met verschillende initiatieven”, vertelt Kaatje. “Het afgelopen jaar zorgden we voor een kerstmarkt, zamelden we twee ton kroonkurkjes in, werden we gesponsord van vrienden, werd er door café Kom-Il-Foo in Pittem een biljarttornooi georganiseerd en zorgden we voor een spaarpotje in ons café. Tot slot was er uiteraard de dopjesactie, goed voor twee bestelwagens vol plastic dopjes. Ik ben trots op mijn dochter en we hopen haar op deze manier een hart onder de riem te steken. Iedereen die wat heeft bijgedragen voor Jolien en haar lotgenoten zijn we erg dankbaar. We blijven trouwens plastic dopjes aanvaarden en vanaf 15 december organiseren we opnieuw een truffelverkoop in café Den Drieweg.”

Ann Derycke, de coördinator van de dopjesactie van vzw Vrienden der Blinden en Slechtzienden, is blij met de steun. “We stellen de dieren gratis ter beschikking aan blinden en slechtzienden, maar een blindengeleidehond opleiden duurt tien maanden en kost 25.000 euro. Ongeveer de helft van dat bedrag is gesubsidieerd. De rest halen we uit giften. Daarnaast zijn ook de ingezamelde dopjes een grote steun.” De wachttijden voor de honden bedragen gemiddeld twee jaar, maar op dat vlak is er goed nieuws. Het aantal kennels in Koksijde werd recent uitgebreid, waardoor de wachtlijsten op termijn wat korter zouden moeten worden.