INTERVIEW. Alexandra Roumans (Open Vld) is de nieuwe Rik Daems: “Mijn stijl is er een van ‘ja, maar’. Gedaan dus met ‘nee, maar’

Mijn politieke carrière begon als stagiair bij Annemie Turtelboom (Open Vld). Daar had ik de smaak meteen te pakken. Rik Daems had een positie in het buitenland, en ik mocht op zijn vraag zijn plaats innemen. Daarmee gaf de partij het signaal voor de verjonging en vernieuwing te willen kiezen die Open VLD Leuven nodig heeft. Het lokale niveau ligt mij ook echt.  Daar sta je dichter bij de Leuvenaar. Je spreekt met hen, Je kent hun zorgen. Dat dan vertalen naar goed beleid is een win-win.  

Ik probeer altijd van een ‘ja, maar’ uit te gaan. Wat zijn de positieve punten, maar wat kan er beter vanuit mijn opvatting als liberaal? Heel anders dan Rik Daems, die meer van een ‘nee, maar’ uitging. Dat constructieve zit ook in mijn collega  en partijgenote Lien Degol. Met die mentaliteit willen we ons onderscheiden als oppositie. 

Twee zaken. Ten eerste woonbeleid. Dat leeft enorm bij de Leuvenaars. Waarom? Er zijn op dit moment gewoon veel te weinig betaalbare woningen. De prijzen gaan door het dak, Leuven is en blijft een absurd gewilde stad. Laat het ons dan alstublieft mogelijk maken voor de mensen die hier willen komen wonen. Ook  burgerparticipatie vind ik een hele belangrijke. Neem nu het veelbesproken vaartkomzwembad. Twee buurtbewoners hebben de mening van de buurt over dat project gepeild, en wat blijkt: er is weinig animo voor. Die mensen hebben constructieve voorstellen gedaan aan de gemeenteraad, en dan luistert het stadsbestuur daar niet naar. Ik vind het net heel chique dat die Leuvenaars zich engageren. Een ander voorbeeld is de opwaardering van de Scheutsite in Kessel-Lo: een gigantisch domein met ongelooflijk veel potentieel. Maar het stadsbestuur doet maar, zonder zich af te vragen of de buurt misschien een ander idee heeft. Je kan eigenlijk nooit te veel informatie hebben, zo kom je tot een meer gedragen voorstel. 

Ik durf wel een harde tante te zijn als het moet. Mijn mening zal ik nooit verzwijgen, maar een mening kan ook opbouwend worden geformuleerd. Constructief-kritisch zou ik mijn stijl van politiek omschrijven. Mensen zoeken me soms op in de winkel om hun grieven te formuleren . Ze weten dat ik altijd bereikbaar ben, anders moet je niet in de politiek gaan vind ik. 

Ik hoor vaak dat mensen hun geloof in de politiek verloren zijn. Wel, ik ben het levende bewijs dat politiek met hart en ziel gevoerd kan worden. Daarbij mag geld nooit een drijfveer zijn. Wat wel telt is de vraag: hoe kan ik mensen helpen vanuit mijn filosofische insteek als liberaal. Ik ben daarvan doordrenkt. Liberaal zijn betekent voor mij: de vrijheid hebben om jezelf te kunnen zijn. Iedereen moet gelijk aan de meet kunnen starten. Let wel: jouw vrijheid stopt wanneer je die van een ander inperkt. 

Ik ga gewoon hetzelfde blijven doen, dat maakt eigenlijk echt niets uit. En in het weekend zal ik biertjes blijven tappen in de winkel (lacht).  

Thuis hebben ze een verrassingsfeestje gepland voor mijn dertigste verjaardag. Tussen aanhalingstekens, want ik mocht op voorhand zelf de patatten schillen. Nu ja, ik zal me wel laten verrassen door het voor- en nagerecht. Van de zware bieren blijf ik vandaag trouwens beter af, want ik moet de gemeenteraad van maandag nog voorbereiden. Maar er zijn genoeg lichte alternatieven (lacht).