“We hadden nog een Free Jam, een soort vrij podium, georganiseerd, dus het was gezellig”, begint hij. Maar helaas was de opkomst beduidend minder dan anders. “Ik had meer volk verwacht. Maar ik denk niet dat dat de volgende dagen zal beteren. De mensen zijn bang om buiten te komen.” Daarbovenop was er dan ook nog eens dat sluitingsuur. “Het sluitingsuur dat ligt wel wat gevoelig. Dan is het altijd moeilijk om je klanten buiten te krijgen. En het is niet leuk om je eigen klanten aan de deur te zetten. Je moet daar toch wel kordaat in zijn en dat is niet altijd gemakkelijk”, gaat hij verder. 

“Ik begrijp het wel natuurlijk, maar of er een verschil is tussen om 23 uur sluiten of om 1 uur? Dat weet ik eigenlijk nog steeds niet. Dus dat sluitingsuur begrijp ik nog steeds niet. En of er een verschil is tussen volledig te sluiten of vanaf 23 uur? Er zijn heel veel nachtcafés die pas vanaf 21 uur hun klanten zien, voor hen is het echt een probleem. Wij zijn ook eerder een nachtcafé, dus voor ons is het geen geschenk alleszins”, vult Sanne aan.

“Ik vind het spijtig dat het – weer – zover is kunnen komen. Voor ons is tussen 23 en 3 uur ‘s nachts een belangrijke periode. Dan komt er het meeste geld in mijn kassa. Vergeleken met de andere cafés in Kessel-Lo – bijna allemaal dagcafés – blijven wij het langst open. De klanten vinden dan ook massaal de weg naar hier als de andere sluiten. Ik had de volgende weken nog tal van optredens en andere dingen gepland, maar nu weet ik ook niet wat ik kan laten doorgaan en op welke manier. Op vlak van logistiek is het ook een hele organisatie.”

Maar Sam wil positief blijven. “We willen allemaal dat het zo snel mogelijk voorbij is en we weer een normaal leven kunnen leiden. Ik ben mijn vaste klanten alvast zeer dankbaar.”