100 jaar Sociale School: “Onzichtbaren een stem geven, daar draait het om.”

Eerst dat bier. Gebrouwen door de meesters van Craywinckelhof, kreeg het de naam ‘Berg(h)op’. Toepasselijk, want het is inderdaad een hele klim tot de Sociale School. Het was de Dominicaanse pater Perquy die de school stichtte op vraag van de christelijke arbeidersbeweging. Op 1 mei 1922 startten de eerste lessen. Het publiek bestond uitsluitend uit mannen, die propagandisten en toekomstige vakbondsleiders wil vormen. In de jaren 60 drong een schaalvergroting zich op, en werd een stuk grond gekocht aan de Groeneweg. Een jaar later bleek dat de geplande snelweg dwars door het stuk grond zou snijden. “Nu weten jullie waarom de E314 ter hoogte van de school een knik in de baan vertoont,” lacht Bernadette Houdart, opleidingshoofd graduaten Welzijn. 

De eerste lessen starten aan het einde van het decennium, deze keer voor het eerst met een vrouwelijke studentenpopulatie. Halverwege de jaren 90 werd de school onderdeel van de hogeschool KHLeuven, later UCLL. “Zonder overdrijving mogen we stellen dat de school een begrip is in het Leuvense onderwijslandschap en ver daarbuiten,” vertelt Houdart. “Afgestudeerden uit de verschillende opleidingen die huizen op ‘de berg’ vind je overal in Vlaanderen in het verenigingsleven, welzijnswerk, jeugdhulp, sociale economie, personeelsdiensten, maar evengoed de politiek. De impact van onze afgestudeerden gedurende 100 jaar, is niet te vatten in cijfers. Vandaag tellen 2.345 studenten. Dat is dus 100 maal meer dan in 1922. Anno 2022 worden er op de berg van de Sociale School trouwens opnieuw grootse plannen gesmeed voor een grondige renovatie van het gebouwencomplex. We maken ons op voor de volgende 100 jaar!” 

De studenten Maatschappelijk Werk krijgen tijdens de feestelijkheden onverminderd les, maar tijd voor een gesprek met Dena Alaers (morgen 20) en Rachani Debauve (20) is er net. Ook Claudia Di Vaio, alumnus, maatschappelijk werker, en gezicht van het Eénprogramma ‘Zorgen Voor Mama’ is van de partij. Het tweede seizoen is alvast ingeblikt, en verschijnt op 16 mei op de beeldbuis. Helaas? “Ondanks het goede werk bestaat uitsluiting nog steeds,” zegt Claudia. Wat de drie met elkaar gemeen hebben is het heilige vuur. “Ik voelde van kleins af aan de behoefte om mensen te helpen. Door anderen te empoweren help ik mezelf ook,” zegt Dena. “Het clichébeeld klopt: ik was zo’n kind dat op de speelplaats opkwam voor de zwakkeren,” beaamt Claudia. 

Verschillende beroepen maken aanspraak op de titel ‘het mooiste beroep’. Dat is bij deze maatschappelijke werkers (in spe) niet anders. “Je ziet veel lelijkheid. De maatschappij stopt dat liever weg, waardoor dat begint te etteren. Wij kijken net wat eronder zit, en daardoor maken we het verschil,” vat Rachani het gevoel samen. “Wij geven onzichtbare mensen een stem. En wees maar zeker: een kleine verandering zet veel in gang,” aldus Claudia. Ze kijkt vol bewondering naar haar opvolgers. “De toekomst is verzekerd.”