Project KunstBROEDERIJ ’t Groot Waterhof is stopgezet: “Plannen hebben nu nog weinig slaagkans”

Het Waterhof — ook gekend als Hof te Bossuit — is een stukje erfgoed in Sint-Martens-Lennik dat aan opwaardering toe is. De hoeve is één van de zeldzame overgebleven middeleeuwse grote pachthoven in de omgeving van het Pajottenland. Saffelberg Investments — het investeringsbedrijf van multimiljonair Jos Sluys uit Gooik — maakte plannen klaar om deze oude leegstaande vierkantshoeve om te vormen. Hij kocht de hoeve over nadat deze eerst jarenlang te koop stond, al meer dan 10 jaar niet meer uitgebaat werd als boerderij en daarbovenop stortte enkele jaren geleden ook nog eens het dak van de stallen in. Sinds 14 september 2009 is de hoeve aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed. Jos Sluys stamt af uit een ware boerenfamilie aangezien zijn vader een boerderij had in Pepingen. Het belang om dit stukje erfgoed te bewaren was voor hem dan ook enorm groot.

Om de herbestemming van de hoeve waar te maken moest onder meer de landbouwfunctie volledig verdwijnen. De woonfunctie werd behouden in de vorm van een conciërgewoning. Het was de bedoeling om te focussen op kunst en absoluut geen evenementenlocatie te worden. De plannen voorzagen een kunstenaarsverblijf voor tijdelijk residerende kunstenaars. Geen permanente galerij voor kunst, maar wel voor sporadische, kleinschalige gelegenheden zoals vernissages. Verder voorzagen de plannen ook een multifunctionele ruimte voor onder andere gemeentelijke culturele activiteiten, lezingen of vergaderingen. “Met de KunstBROEDERIJ lanceerden we een concept met een maatschappelijke, culturele en ecologische meerwaarde”, laat Sluys weten. “De reacties op de plannen zijn quasi uitsluitend positief.”

_{(Lees verder onder de foto.)}

“We hebben het voorbije jaar niet stilgezeten”, aldus Sluys nog. “En toch vallen we nu noodgedwongen wél stil. De eerste stap in het vergunningsproces, een noodzakelijke functiewijziging, is immers negatief geadviseerd en dreigt verstrikt te raken in de veelheid aan stedenbouwkundige regels. Hierdoor hebben onze plannen voor dit cultuurhistorisch erfgoed nog slechts weinig slaagkans. Dit is een moeilijke boodschap die we niet graag brengen. Met de KunstBROEDERIJ lag een plan op tafel dat niet met belastinggeld tot stand zou komen, maar via privéfinanciering. We wilden deze hoeve een nieuwe toekomst geven, met respect voor de erfgoedwaarde. We beseffen dat de vraag rijst wat er nu met de oude vierkantshoeve zal gebeuren. Daarop hebben we nog geen antwoord. In overleg met de gemeente — waarmee we een positieve dialoog openhouden — zullen we bekijken welke opties er overblijven. We betreuren sterk dat dit mooie stukje erfgoed nog langer leeg zal staan. Een hoeve met een groot potentieel op maatschappelijk en ecologisch vlak dreigt te verdwijnen.”