"Blinden hebben ook seks nodig"

Een van die getuigen is de blinde Stany Hobin uit Neerwinden. "Het oog wil niet ook 'wat', maar 'alles'. Niets is mooier dan een naakte vrouw. Helaas kan ik dat nu niet meer zien", vertelt Stany. Hij werd perfect ziend geboren, maar als gevolg van een ongeluk verloor hij elf jaar geleden zijn zicht. "Het is niet omdat iemand blind is, dat die geen behoefte heeft aan liefde en genegenheid. Eigenlijk is ons 'liefdesspel' niet veel anders dan dat van een 'normaal' iemand, alleen speelt dat van ons zich in het donker af." Stany vormt al acht jaar een koppel met zijn vrouw Chantal. "Ik kende Chantal al voor ik blind werd en heb haar dan uiteraard ook al gezien. Maar ik was blind toen we een koppel zijn geworden. Chantal heeft daar nooit een punt van gemaakt. Wij blinden worden nog te vaak bekeken als sukkelaars, die niet voor zichzelf kunnen zorgen. Dat is niet zo. Ik trek goed mijn plan."

Ook J. P. uit Antwerpen, die na een hersenbloeding een fysieke handicap kreeg, wil graag zijn getuigenis verlenen aan het boek van Ann. Hij wil het taboe rond handicap en prostitutiebezoek doorbreken. "Iemand die mij voor het eerst ziet, fronst toch wel even de wenkbrauwen. Ook al ben ik zeer mobiel, een eerste blik geeft een andere indruk. Helaas blijft de eerste blik ook direct hangen. Wildvreemden versieren, zou mij dus nooit lukken. Ik ben dan ook al vroeg in aanraking gekomen met het alternatief om toch intimiteit en seks te ervaren: betaalde seks. Mijn contacten met dames voor betaalde seks zijn zeer wisselend geweest qua succes. Ook zij kijken een eerste keer raar op wanneer ze me zien en vragen zich af wat mogelijk is en wat ik wil. Dat is heel begrijpelijk." J. P. voert nu een tijdelijke seksstop in. "De dame bij wie ik de afgelopen twee jaar ging, heeft het voor bekeken gehouden. Ondanks al die jaren betaalde seks wil ik eigenlijk nog steeds niets liever dan een normale relatie. Ik blijf het proberen."

Ann kon tot nog toe tien getuigenissen inzamelen. "Het is geen makkelijke zoektocht. "Niemand geeft graag zijn intimiteiten vrij. Vandaar dat ik tekenaars vraag om de interviews te illustreren voor mensen die anoniem in het boek willen blijven. Er is ook geen haast bij de uitgave van het boek. Ik wil dat dit zo goed mogelijk weergeeft waar het echt om draait en daar is tijd voor nodig." Op 25 augustus worden er nog interviews afgenomen in het provinciehuis van Leuven, tussen 10 en 15 uur.