Robin Vanhoudt, clubdokter bij KV Mechelen: “Als medische staf mag je je niet laten doen”

Naast clubdokter van KV Mechelen, ook spoedarts in het AZ Sint-Maarten en aan de slag in een huis- en sportartsenpraktijk. “Een pittige combinatie”, zo omschrijft Robin Vanhoudt, al sinds 2008 actief Achter de Kazerne, zijn werkleven. De voorbije maand was eveneens een uitdaging voor hem en de voltallige (medische) staf. Malinwa kreeg af te rekenen met een blessuregolf én coronagevallen.

“Het is niet makkelijk om het virus volledig onder controle te houden, maar deze keer was het allemaal wel minder penibel dan vorig jaar. Daar speelt de vaccinatie - alle spelers zijn gevaccineerd - een belangrijke rol in”, legt Vanhoudt uit.

Een blik op de blessuregevallen deze maand leert dan weer dat het meestal ging om impactblessures. “Daar sta je als medische staf behoorlijk machteloos tegen.” Zo vielen Marian Shved (tegen Eupen) en Hugo Cuypers (tegen Cercle Brugge) uit na zware botsingen. “Toen ik woensdag het veld opliep voor Marian, maakte ik me veel zorgen. Hij was compleet groggy. In de kleedkamer klaarde hij weer op - gelukkig maar. De blessure van Hugo was gecompliceerder. Zijn jukboog was helemaal ingedrukt. Hij had nagenoeg dezelfde blessure als Rode Duivel Timothy Castagne. Via de bondsdokter, Kristof Sas, hebben we hetzelfde carbon masker laten maken.”

Dat spelers ook uitvallen met spierblessures heeft dan weer veel te makken met de overvolle kalender. Die wordt geregeld aangeklaagd door spelers en trainers, waaronder Wouter Vrancken. Ook vanuit een medisch oogpunt is het een uitdaging, zo vertelt Vanhoudt. “Ik ben de eerste om te zeggen dat een profvoetballer een goed leven heeft, maar elk lichaam heeft zijn beperkingen. Als je geen rustperiodes kan inlassen, dan is dat vragen om blessures.” Om de fysieke paraatheid van de spelers te managen, is de medische staf cruciaal. “Een goede communicatie met de sportieve staf is van groot belang. Als medische staf mag je je niet laten doen. Als wij bepaalde spelers niet zouden laten spelen, moeten we dat goed staven. Want een trainer rekent op zijn spelers, hé. Zonder namen te noemen, maar er zijn coaches geweest die ons advies niet opvolgden. (knipoogt) Wouter Vrancken managet het echter zeer goed.”