KV Kortrijk heeft nog maar drie verdedigers over voor wedstrijd tegen Standard

Kristof D’Haene is na zijn heupoperatie nog maanden out, Lucas Rougeaux door een scheur in de hamstrings minstens zes weken, Trent Sainsbury sukkelt met last in de lage rug en blijft nog aan de kant. Dus moet trainer Yves Vanderhaeghe naar de oorlog met Timothy Derijck, Petar Golubovic en Brendan Hines-Ike. De laatste twee zijn niet eens basispionnen in de typeploeg van KV Kortrijk. 

De gaten op de flanken worden voor de gelegenheid gevuld door Gilles Dewaele en Eric Ocansey, maar die hebben meer offensieve dan defensieve impulsen.

Van automatismen is voor het verdedigende trio logischerwijs geen sprake, van zelfvertrouwen allicht ook niet, zeker niet na de 0-3-opdoffer tegen OHL die de twee clean sheets die daaraan vooraf gingen, meteen doet vergeten.

Waarom KV Kortrijk het met een beperkte kern doet? Het antwoord is eenvoudig: corona. De club die qua budget zowat veertiende van de achttien eersteklassers is, heeft vorig seizoen elke speler tot de laatste euro uitbetaald wat het contractueel had afgesproken en wil dat ook dit seizoen blijven doen, ook al zijn er amper inkomsten. Dan moet je het aantal werknemers beperken.

Blessures gooien dan snel roet in het eten. “Door het corona-oponthoud trainden we lange tijd haast uitsluitend op conditie. De gevolgen zijn een overtal aan hamstringblessures”, aldus OHL-trainer Marc Brys na de match tegen KVK. 

Brys verloor in die wedstrijd Malinov, Vanderhaeghe zag Rougeaux uitvallen. “De spelers moesten maanden in hun eentje trainen en zelfs op de club was aanvankelijk geen spelcontact toegelaten”, vult de Kortrijkse coach aan. “Komt daarbij dat de opeenvolging van speeldagen nu toch wel hoog ligt.”

Het wordt na Nieuwjaar niet anders. “Om de play-offs voor de topclubs te redden moet de kalender in spoedtempo worden afgewerkt met midweekmatchen alom. Dat er vanaf 1 januari vijf vervangingen mogen gebeuren is voor clubs met een grote kern interessant, voor ons niet”, beseft sportief manager Rik Foulon.

Om al die redenen is het voor KV Kortrijk belangrijk dat het tijdig wat punten sprokkelt om buiten de degradatiezone te blijven, zeker nu de oorspronkelijke staartploegen Waasland-Beveren en Moeskroen regelmatig wat binnenhalen.

Het probleem bij KVK is de wisselvalligheid: goede resultaten worden afgewisseld met slechte en zelfs wanneer de prestaties vrij goed waren, wordt er soms niets geoogst. Zie de wedstrijden op Zulte Waregem en Charleroi. “Dat maakt het verschil,” weet ook Julien De Sart die net als Van Der Bruggen en Makarenko aan zijn laatste seizoen bij KV Kortrijk toe is. Drie sterkhouders op het middenveld.

“Geef ons die vier punten méér en we zouden mee in de flow voor de top acht staan. Nu is de stemming in de kleedkamer de ene week haast euforisch, zoals na de zege tegen Oostende, de andere week weer diep ongelukkig, zoals zaterdag na het verlies tegen OHL”, aldus nog De Sart. “We zijn niet constant. We staan in 2020 nog tegenover drie toppers: Standard, Genk en Gent. Die drie wedstrijden zullen bepalen in welke omstandigheden we na Nieuwjaar de rest van het seizoen zullen moeten uitspelen.”

“Ik geloof erin, omdat het teams zijn die zelf het spel willen maken, wat met Charleroi en OHL niet het geval was,” aldus de Luikenaar die meteen tegenover zijn ex-club staat.

Van de jongste zeven wedstrijden won KV Kortrijk er maar één. Dan weet je dat het ook tegen Standard weer een lastige avond wordt, ook al hellen de statistieken naar de kant van de Kerels.