Daskalidès strijkt neer in Kuurne

Daskalidès werd in 1931 opgestart in Gent, door een familie met Turks-Griekse roots. Het familiebedrijf groeide uit tot een sterke internationale speler. "In de jaren '90 werd Daskalidès gekocht door een Gentse investeringsgroep", zegt François Temmerman.


"En later, in 2004, door een groot Duits chocoladebedrijf. Een Amerikaanse investeringsgroep besliste vorig jaar om dat bedrijf, en dus ook Daskalidès, te kopen, maar het merk paste niet in de strategische plannen. Het werd te koop aangeboden."


"Mijn vader Francis heeft het chocoladebedrijf Temmerman opgericht", legt François uit. "Mijn zus en ik zijn dus allebei opgegroeid in de chocolade. In 2004, toen wij nog allebei in het middelbaar zaten, heeft hij het bedrijf verkocht. Hij wilde niet dat het als een verplichting zou aanvoelen voor ons om in de chocolade-industrie te stappen, en hij besloot de kans te grijpen om het bedrijf te verkopen."

Maar bloed kruipt blijkbaar waar het niet gaan kan. François en Laurence Temmerman kregen toch 'zin' in chocolade, en de Temmermans kochten Daskalidès. "Enkel de merknaam, en de 110 winkels waar onze chocolade wordt verkocht. We moesten op zoek naar een nieuwe productielocatie, en die vonden we in Kuurne." Je zou een dergelijk internationaal chocolademerk misschien niet meteen in Kuurne verwachten. "Wij hadden het zelf ook niet zien komen", lacht François.


Op dit moment zijn er twee productielijnen in de fabriek, die samen 400 kilo aan chocoladeproducten per dag kunnen voortbrengen. "Dat lijkt misschien niet zo veel, maar een groot deel van het productieproces gebeurt nog manueel. Met een derde lijn willen we onze maximumcapaciteit nog de hoogte in krijgen, naar zo'n 240 ton per jaar. We zijn nog druk bezig met bepalen welke lijn dat moet worden, maar het zal draaien om een investering tussen 300.000 euro en 1 miljoen euro." Er werken 14 mensen op de locatie in Kuurne. Samen maken ze een 50-tal soorten pralines, een 10-tal soorten truffels, en dan nog een kleine 40-tal bijproducten, zoals orangettes en florentines.

Volgende maand opent de familie ook een fabriekswinkel. "We gaan er niet alleen onze standaard producten verkopen, die je in onze andere winkels terugvindt, maar ook producten die we daar niet kwijt kunnen. Omdat het product door een klein foutje er niet 100% uitziet zoals het moet, of omdat de houdbaarheidsdatum nét te kort is om nog naar onze klanten in het buitenland te exporteren. 80% van onze productie is voor het buitenland. Die producten zijn uiteraard nog even lekker, maar je zal ze wel goedkoper kunnen kopen in onze winkel."