Homejackers takelen vrouw toe

Het is halfvier, wanneer de gangsters aan de Brugstraat in het centrum van Kruishoutem het huis van Fanny Van Aerde en Roland Van Loven naar binnen dringen. Geruisloos weten de inbrekers het slot van de achterdeur te forceren.


Fanny is alleen thuis, haar man heeft nachtdienst. "Ik ben nog aan het slapen, wanneer ik plots klappen op mijn hoofd krijg. Iemand schijnt me met een zaklamp in de ogen. Ik zie een man en een vrouw. Ze zeggen niets, maar zijn bijzonder agressief. De man heeft een pistool, waarmee hij me een paar keer op het hoofd slaat", begint Fanny te vertellen.


"Neem al mijn geld, maar laat me alstublieft leven", smeekt ze haar belagers. Maar de marteling gaat door: de vrouw wordt gekneveld. "Ze nemen tape, waarmee ze eerst mijn handen vastplakken en daarna mijn voeten. Dan sleuren ze me met geweld het bed uit. Ik val op de grond. Terwijl ik blijf smeken om me met rust te laten, krijg ik nog slagen. Ze willen de ringen van mijn handen rukken. Eén knelt te hard, maar mijn trouwring weten ze toch af te pakken. Kluisjes waarin ik geld bewaar, nemen ze mee. Dan stormen ze de trap af", reconstrueert Fanny de nachtmerrie die haar overkomt.


Pas wanneer ze hoort dat er beneden geen lawaai meer is, durft ze zich opnieuw bewegen: ze wrikt de tape los en verwittigt de politie. De overvallers zijn verdwenen.


Tot een half uur later de brandweer een oproep krijgt: uit een maïsveld aan het kruispunt van de Kasteelstraat en de Passionistenstraat in Lozer stijgt een dikke, zwarte rookpluim op. Van op de straat is nog niet te zien wat er precies brandt, want het spoor in het veld eindigt met een bocht. Het blijkt de kleine Mazda te zijn, die de nachtelijke homejackers bij Fanny hebben buitgemaakt. "Het is niet eens mijn eigen auto, maar van een vriend van ons. Hij vroeg me om nu en dan eens met zijn wagen te rijden, omdat hij dat niet meer mag sinds hij een hersenbloeding kreeg. Ook voor die man is dit een drama", snikt Fanny.

De vrouw blijft na de brutale homejacking zwaar getraumatiseerd achter. "Dat ik mijn geld en juwelen kwijt ben, is heel erg, maar de lichamelijke en geestelijke pijn snijden nog veel dieper. Ik blijf ook met veel vragen achter. Waarom kwamen die overvallers meteen naar mijn slaapkamer ? Het lijkt alsof ze wisten dat ik daar mijn geld bewaarde. Beneden hebben ze niets aangeraakt. Wisten ze dat mijn man niet thuis was? Hoe meer ik hierover nadenk, hoe banger ik word", huivert ze.


Van de daders was gisteravond nog geen spoor.